"emmeles"
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ - POLITICAL DIALOGUE
 
27 Απριλίου 2001
ΕΚΔΟΤΗΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ Ζ. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ
 
Η αρμονία του ανθρώπου
Ο τίτλος της ιστοσελίδος είναι εμμελής. Γιατί αυτό, θα διερωτούνται οι περισσότεροι αναγνώστες, όσοι έχουν την περιέργεια και το κουράγιο να μας αναζητήσουν και να μας διαβάσουν. Εμμελές, είναι το ουδέτερο του επιθέτου εμμελής, η οποία είναι σύνθετη λέξη από το ουσιαστικό μέλος, από την οποία παράγεται και η λέξη μελωδία και την πρόθεση εν· σημαίνει αυτόν που έχει την αίσθηση του μέλους, αυτόν που εκφράζει ως ήθος και ως καθημερινή πολιτική πρακτική την αρμονία του μέλους. Η εμμέλεια είναι το ουσιαστικό και εννοεί την ιδιότητα της αισθήσεως της μουσικής αρμονίας, όχι μόνο ως μουσική αλλά και ως πολιτική πρακτική. Δηλαδή, το εμμελές, το ουδέτερον σημαίνει την κατηγορία αυτή της εμμελείας· η ακμή της αμέσου δημοκρατίας, η φιλοσοφία, αλλά κυρίως η τραγωδία ήκμασαν την εποχή της εμμελείας, και για το λόγο αυτό και η τραγική όρχησις ελέγετο εμμελής όρχησις.
 
Το πρωτοφανές
Όταν οι αρμόδιοι επίτροποι της Ευρωπαϊκή Ενώσεως προέβαιναν σε αυστηρές προειδοποιήσεις προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, για την πορεία του Κτηματολογίου, τη Χωματερή Χανίων και το Μαραθώνα γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι αυτό γίνονταν για πρώτη φορά στην ιστορία της Κοινότητος· οι επίτροποι γνωρίζουν ότι κορυφαίο όργανο της ΕΕ είναι το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών και δευτερευόντως των άλλων υπουργών. Δηλαδή, οι επίτροποι υπόκεινται στους υπουργούς, με την εξαίρεση των περιπτώσεων στις οποίες διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση του κράτους έχει παραβεί καταφανώς τους κοινοτικούς κανόνες· όταν συμβεί αυτό, τότε η παρέμβαση γίνεται μετά από έγκριση του προέδρου της Επιτροπής. Έως την περίπτωση του κ. Κ. Λαλιώτη δεν είχε συμβεί αυτό, παρά ως διακριτικές παρατηρήσεις τις οποίες πάντα λογάριαζαν οι κυβερνήσεις· τέτοιες παρατηρήσεις έχουν γίνει στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά συστηματικά αγνοήθηκαν. Έτσι, οι επίτροποι ενδιαφέρθηκαν για το Μαραθώνα, περισσότερο από τους υπουργούς μας!
 
Η αποκατάσταση
Η μανία μερικών τηλεοπτικών σταθμών και αμερικανοτραφών παρουσιαστών
για τον εξαγνισμό των πρωταγωνιστών της αποστασίας και των υπευθύνων της δικτατορίας συνεχίζεται· πολλοί πιστεύουν ότι, επειδή μεσολάβησαν τριάντα έξη χρόνια, θα έχουν ξεχασθεί τα γεγονότα αυτά, οπότε εύκολα ξαναγράφεται η ιστορία τους· το επιχειρούν και σε άλλες περιπτώσεις, όπως με την Ορθοδοξία και σε άλλες χώρες, όπως με τη Γιουγκοσλαβία, με την Τσετσενία. Οι νεώτερες γενιές ίσως δεν γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το τί συνέβη τα χρόνια εκείνα, ίσως να μην τα διδάσκονται στα σχολεία ή και να μην ενημερώνονται από τις άλλες πηγές, αλλά ζουν οι πολλοί, ανώνυμοι κυρίως, που έχουν σηκώσει το βάρος της αντιστάσεως εναντίον των παρεμβάσεων των Αμερικανών και των ανακτόρων· είναι εκείνοι που αλώνιζαν τους δρόμους της πρωτευούσης και της Θεσσαλονίκης, είναι εκείνοι που δεν ισοπεδώθηκαν και που θεωρούν τις μέρες εκείνες τις ωραιότερες της ζωής τους.
 
Η κομματική συνοχή
Όταν ο πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης απηύθυνε την πρόκληση του ασφαλιστικού, στην πραγματικότητα δεν είχε στόχο ολόκληρο τον ελληνικό λαό· στόχος του ήταν τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και για το λόγο αυτό πλήττονται από τα προτεινόμενα μέτρα κυρίως οι διορισθέντες ή οι εισελθόντες στην εργασία μετά το 1981. Η επιλογή ήταν καλά μελετημένη· άφησε να περάσει η περίοδος χάριτος προς την κυβέρνηση, μέτα την υποτιθέμενη νίκη στις περυσινές εκλογές, και απηύθυνε το δίλημμα. Τα κομματικά στελέχη καλούνται να επιλέξουν είτε μεταξύ ενός ασφαλιστικού με αβέβαιο μέλλον, και με απώλεια της εξουσίας, είτε με την στήριξη του σημερινού πρωθυπουργού και με τη βεβαιότητα της κρατικοδίαιτης εξουσίας επ΄ άπειρον· στην πραγματικότητα συνέχισε από την περυσινή του φράση, "θα βαρεθείτε να με βλέπετε". Εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν η κομματική συνοχή, η τακτοποίηση στο κράτος των αργομίσθων και άλλων στυλοβατών της εξουσίας του. Η υπαναχώρησή του πρέπει να χαρακτηρισθεί ως άτακτος φυγή· η ιστορία διδάσκει -και οι ασκούντες την αυταρχική εξουσία το αισθάνονται- ότι απέναντι στους κρατικοδιαίτους δεν πρέπει να υποχωρείς, διότι αυτό εκλαμβάνεται ως αποκάλυψη της αδυναμίας, άλλη γλώσσα δεν καταλαβαίνουν. Απομένει να δούμε τη συνέχεια· προς τα πού θα στραφούν οι κρατικοδίαιτοι μετά τη διάσπαση της κομματικής συνοχής.
 
Το πρόβλημα
Ο υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Ακ. Τσοχατζόπουλος με έμφαση επαναλαμβάνει τις τελευταίες μέρες ότι "έχουμε πρόβλημα" στην κυβέρνηση και ότι δεν έχει γίνει τίποτε, ώστε να προσαρμοσθεί η κοινωνία και η οικονομία της χώρας στη μεταβατική περίοδο που διερχόμαστε και να αποκτήσει "πρόσβαση στην κοινωνία της γνώσης"· δέκτης της επιθέσεως αυτής δεν είναι μόνο ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του είναι και οι περισσότεροι υπουργοί των παραγωγικών και μορφωτικών υπουργείων. Η παρέμβαση αυτή του δευτέρου τη τάξει στην κυβέρνηση και στο κόμμα δεν είναι τυχαία· οι προσκείμενοι στον ίδιο βουλευτές και κομματικά στελέχη πρωτοστατούν στις πρωτοβουλίες για τη σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του κόμματος· οι εμφανίσεις τους στον τύπο είναι από επιθετικές έως εχθρικές προς την κυβέρνηση, όχι μόνο για το ασφαλιστικό αλλά και για τα άλλα ζητήματα, με δεύτερο το θέμα των εξοπλισμών. Θα έχει ενδιαφέρον η συνέχεια!
 
Το γόητρο

Το χειρότερο που υπέστη η κυβέρνηση με την υπαναχώρησή της στο ασφαλιστικό είναι η απώλεια του γοήτρου της· από την αρχή ο κ. Κ. Σημίτης είχε ως καλύτερο όπλο του την εντιμότητά του και την αποτελεσματικότητα στην άσκηση της εξουσίας ως προς τους στόχους που έθετε. Ο τελευταίος χρόνος -η στάση του απέναντι στις ελληνοποιήσεις και στον έλεγχο του εκλογικού αποτελέσματος, η ανοχή του απέναντι στον τρόπο διαχειρίσεως των μεγάλων έργων και στους καταληστεύσαντες το μόχθο του ελληνικού λαού στο χρηματιστήριο, η μεροληψία του απέναντι σε μεγάλα συμφέροντα του τύπου και των τηλεπικοινωνιών- απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονταν τα πλεονεκτήματα αυτά στην πραγματικότητα· του είχε απομείνει μόνο το πείσμα ως προς τις επιλογές του. Με την υποχώρηση στο ασφαλιστικό έχασε και το γόητρό του· στην πολιτική γίνεται, όπως και στην οικογένεια: η πρώτη υποχώρηση φέρει τις επόμενες και το τέλος ο πάτος!

 
Πλούτου δ' ουθέν τέρμα…
Η βασική διαφορά ανάμεσα στη βιομηχανική κοινωνία, αλλά και στα εμπορικά κράτη των άλλων εποχών, και στην ελληνική πόλη είναι η στάση τους απέναντι στο πλούτο· το κυνήγι της παραγωγικότητος, η μόνιμη αναζήτηση του πλούτου είναι το κύριο χαρακτηριστικό της βιομηχανικής κοινωνίας και του φιλελευθέρου προτύπου των ημερών μας. Αλλά ο Σόλων, γράφει ο Αριστοτέλης, έλεγε: "πλούτου δ' ουθέν τέρμα πεφασμένον ανδράσι κείται"· ο πλούτος δεν θέτει κανένα σαφές όριο στη δράση των πολιτών. Δηλαδή, το κυνήγι του πλούτου αφομοιώνει τον πολίτη και δεν του επιτρέπει να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει οποιαδήποτε άλλη αξία στη ζωή του· οι πολιτικές αξίες της αμέσου δημοκρατίας δεν δύνανται να συνυπάρχουν με το κυνήγι του πλούτου. Έχουν σημασία αυτά για την κοινωνία μας.
 
Η υποκρισία

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλής οριοθέτησε με σαφή τρόπο τη θέση της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως απέναντι στο ασφαλιστικό· κατηγόρησε την κυβέρνηση για υποκρισία απέναντι στον ελληνικό λαό και στη δημοκρατία και υπογράμμισε ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν θα περάσει, διότι πλήττει τις ασθενέστερες τάξεις, διότι η κυβέρνηση διευκολύνει τη μαύρη εργασία, ανέχεται τη φοροδιαφυγή και την ανεργία. Είναι από τις δηλώσεις εκείνες που χαράσσουν το χαρακτήρα και την πολιτική πορεία ενός αρχηγού· όταν μάλιστα προχώρησε και στην καταγγελία ότι ο πρωθυπουργός έχει μετατραπεί σε υποστηρικτή συγκεκριμένων συμφερόντων στο εξωτερικό, έδειξε ότι το χάος που τους χωρίζει έχει καταστεί αδιάβατο. Η εμμονή στις θέσεις αυτές σημαίνουν δέσμευση και για την επομένη μέρα όταν θα ασκεί την εξουσία.
 
Η πάνδημος πορεία

Η καθολική συμμετοχή στην 24ωρη απεργία και η πάνδημος κάθοδος στην πορεία στην πρωτεύουσα είναι από τα γεγονότα εκείνα που χαράσσουν την πολιτική ζωή του τόπου· είχε πολλές δεκαετίες η Αθήνα να δει τέτοιο παλμό, τέτοια σύμπνοια και τέτοια απουσία κομματικής εκμεταλλεύσεως σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Το δεδομένο είναι ένα: τα ασφαλιστικά μέτρα της κυβερνήσεως τα απορρίπτει ολόκληρος ο ελληνικός λαός, όχι οι αντιπολιτευόμενοι ή οι συμπολιτευόμενοι, αλλα όλοι. Όταν υπάρχει αυτή η ομόνοια και αυτή η ενότης τα άλλα περιττεύουν· οι όποιες δικαιολογίες έρχονται σε δεύτερη μοίρα, οι όποιες υπαναχωρήσεις και συζητήσεις μάλλον δυσκολεύουν τα πράγματα. Απομένει στις δυνάμεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας το να αποδείξουν ότι δύνανται να σπάσουν τον κλοιό της μεμψιμοιρίας.

 
Η αιρετική μουσική
Οι περίφημοι μοναχοί της μονής της Λοκρίδος επανήλθαν με τη ροκ μουσική τους η προσέγγιση του κόσμου ήταν μάλλον περιορισμένη, ίσως λόγω των άλλων γεγονότων, ίσως και λόγω της ίδιας της μουσικής. Στόχος τους ήταν η επίσκεψη του πάπα· όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν ότι ο ποντίφηξ αρνείται να καταδικάσει τα εγκλήματα της τετάρτης Σταυροφορίας και της Φραγκοκρατίας κατά του Ελληνισμού, αλλά δέχονται ότι υπάρχει η περιφρόνηση ως καλύτερη απάντηση στην επίσκεψή του. Όσο για την αιρετική μουσική των μοναχών, την απάντηση τη δίδει η ίδια η νεολαία· η Ελλάς είναι η χώρα με το χαμηλότερο ποσοστό πωλήσεων αμερικανικής και άλλης μουσικής και με το υψηλότερο εθνικής μουσικής. Οι ρίζες της Ορθοδοξίας και η δημοτική παράδοση συμβάλλουν σ' αυτό.
 
 
Ο διάλογος
Ο τύπος στην εποχή μας, έντυπος και ηλεκτρονικός έχει πάρει άλλη μορφή, με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, με τα μεγάλα συμφέροντα και τις τεράστιες δαπάνες για την λειτουργία οποιουδήποτε μέσου. Η επανασταση, όμως, της πληροφορικης και τα διαδίκτυα προσφέρουν και κάτι άλλο: την δυνατότητα κάποιου να χρησιμοποιήσει τη νέα τεχνική και να έρθει σε επαφή με άλλους, με τους συμπολίτες του, με τους συνανθρώπους του, με σκοπό να ανταλλάξει απόψεις. Απευθύνεται το "Εμμελές" προς εκείνους που αισθάνονται την ανάγκη του διαλόγου, της ανταλλαγής απόψεων, της συζητήσεως, όσοι παίζοντας στο διαδίκτυο μας συναντήσουν, διαβάσουν κάτι, προβληματιστούν για κάτι άλλο, έχουν κάτι να συμπληρώσουν, να προσθέσουν. Χαρά μας ο διάλογος αυτός, ο ήρεμος και δημιουργικός διάλογος, για τα τόσα που μας απασχολούν, τα σοβαρά και τα αμελητέα, τα πιο όμορφα ίσως.
Αυτή είναι η ισηγορία, αυτή είναι η θετικη πλευρά της νέας τεχνολογίας, η οποία διευκολύνει κυρίως τα μεγάλα και οργανωμένα συμφέροντα, με τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες και τα περιοδικά.
Εμείς δεν έχουμε τίποτε· μια μικρή σελίδα στο διαδίκτυο και την καλή μας διάθεση. Ελπίδα μας η ανταπόκριση, ο διάλογος. Διότι η νέα τεχνολογία έχει και αυτό το πλεονέκτημα, του αμέσου και ζωντανού διαλόγου· με ένα κλίκ και ανοίγεις τη σελίδα, με ένα άλλο στέλνεις την άποψή σου, τη διαβάζει ο άλλος. Ελάχιστα μέσα χρειάζονται. Ένα απαιτείται, η άσκησή μας και πάλι στον ήρεμο και ζωντανό λόγο, στην ισηγορία. Είναι λίγο δύσκολο στα πρώτα βήματα, αλλά η κατάκτησή του μας προσφέρει έναν άλλον κόσμο, τον κόσμο της εποχής μας.
 
Το "Εμμελές", καθημερινή εφημερίδα πολιτικού σχολιασμού, κυκλοφορεί από τη Δευτέρα έως και την Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο είναι δικό σας
 
Παρακαλούνται όσοι από τους αναγνώστες κοπιάσουν μπροστά σε αυτή τη σελίδα και έχουν την καλή διάθεση να συμμετάσχουν στο διάλογο, οι συνεργασίες που θα στέλνουν να τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τη σελιδοποίηση. Ήτοι να είναι μεγέθους 200, 140, 120 και 90 περίπου λέξεων. Θα μας διευκολύνετε πάρα πολύ στη σελιδοποίηση και θα μας απαλλάξετε από το ανίερο καθήκον της περικοπής των κειμένων. Ευχαριστούμε.
Μπορείτε να στείλετε τις συνεργασίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: karanik1@otenet.gr