"emmeles"
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ - POLITICAL DIALOGUE
27 Μαρτίου 2001
ΕΚΔΟΤΗΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ Ζ. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ
 
Η αρμονία του ανθρώπου
Ο τίτλος της ιστοσελίδος είναι εμμελής. Γιατί αυτό, θα διερωτούνται οι περισσότεροι αναγνώστες, όσοι έχουν την περιέργεια και το κουράγιο να μας αναζητήσουν και να μας διαβάσουν. Εμμελές, είναι το ουδέτερο του επιθέτου εμμελής, η οποία είναι σύνθετη λέξη από το ουσιαστικό μέλος, από την οποία παράγεται και η λέξη μελωδία και την πρόθεση εν· σημαίνει αυτόν που έχει την αίσθηση του μέλους, αυτόν που εκφράζει ως ήθος και ως καθημερινή πολιτική πρακτική την αρμονία του μέλους. Η εμμέλεια είναι το ουσιαστικό και εννοεί την ιδιότητα της αισθήσεως της μουσικής αρμονίας, όχι μόνο ως μουσική αλλά και ως πολιτική πρακτική. Δηλαδή, το εμμελές, το ουδέτερον σημαίνει την κατηγορία αυτή της εμμελείας· η ακμή της αμέσου δημοκρατίας, η φιλοσοφία, αλλά κυρίως η τραγωδία ήκμασαν την εποχή της εμμελείας, και για το λόγο αυτό και η τραγική όρχησις ελέγετο εμμελής όρχησις.
 
Η ανασφάλεια
Η αίσθηση της ανασφαλείας στον ελληνικό λαό -που είναι και ο κυριώτερος παράγων για την υπογεννητικότητα στη χώρα μας- ενισχύεται από την άρνηση της κυβερνήσεως του να εφαρμόσει τους κοινοτικούς κανονισμούς για την αναδιάρθρωση του παραγωγικού δυναμικού και κυρίως για τον περιορισμό του κρατικού τομέα της οικονομίας· το πρόβλημα είναι κομματικό, ούτε κάν πολιτικό. Η σημερινή κυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές από την ταύτιση κόμματος και κράτους και δεν είναι διατεθειμένη να την χάσει, ή μάλλον δεν μπορεί να την θίξει. Δέσμια είναι του κομματισμού και της συνεπακόλουθης κυνικής νοοτροπίας την οποία φέρει μαζί της. Επιβιώνει με την ανασφάλεια.
 
Η απογραφή
Τα αποτελέσματα της απογραφής επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις εκείνων που από χρόνια έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το δημογραφικό μας πρόβλημα· η αύξηση του πληθυσμού κατά 6,6%, από το 1991 έως το 2001 σε 10.939.771, ίσως είναι κάπως ικανοποητική σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες, όπως είχαμε συνηθίσει μεταπολεμικά να αντιμετωπίζουμε τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού της χώρας. Η μαζική είσοδος μεταναστών, κυρίως από τις γειτονικές πρώην κομμουνιστικές χώρες αλλά και από άλλες της Ασίας και της Αφρικής, προσέφερε το αντίβαρο στην απότομη μείωση του ελληνικού πληθυσμού. Η μείωση τις δύο τελευταίες δεκαετίες -και ακόμη περισσότερο την προηγούμενη- δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο· η Ελλάδα έχει εισπράξει από το προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως κονδύλια τα οποία είχε να εισπράξει ο Ελληνισμός από την εποχή των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όλα τα κονδύλια αυτά, όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν για την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μας, αλλά ούτε και προσέφεραν την αίσθηση της σιγουριάς και της ελπίδος στους Έλληνες. Η αίσθηση της ανασφαλείας είναι εκείνη που ωθεί τους γονείς να μην τεκνοποιούν. Και η ευθύνη βαρύνει όλους, και κυρίως τους κυβερνήσαντας την χώρα.
 
Το ασυμβιβαστο
Μάλλον η Εθνοσυνέλευση -αυτός είναι ο χαρακτηρισμός της Βουλής, όταν εκτελεί τις αρμοδιότητές της ως αναθεωρητικής Βουλής- καταλήγει προς την λύση της ισχυούσης διατάξεως ως προς το ασυμβίβαστο της ασκήσεως των καθηκόντων του βουλευτού και ορισμένων επαγγελμάτων· πολλή συζήτηση έγινε, πολλές προτάσεις και αντιπροτάσεις. Το πρόβλημα έχει σχέση με τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας και κυρίως με το ρόλο των μέσων μαζικής επικοινωνίας· όλοι οι πολιτικοί είναι δέσμιοι των μέσων μαζικής επικοινωνίας, και φυσικά των οικονομικών και άλλων σκοτεινών συμφερόντων που τα ελέγχουν. Αν ισχύσει το ασυμβίβαστο, τότε οι δεσμεύσεις απέναντι στα απρόσωπα αυτά συμφέροντα θα είναι πλήρεις και χωρίς πιθανότητα απεδεσμεύσεως· αν δεν ισχύσει, τότε πολλοί πολιτικοί -και κυρίως οι επαρχιώτες και οι μικροί και άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά που είναι αρκετά γνωστοί στον τόπο τους, στην περιφέρειά τους- μπορούν να επιβιώσουν. Αυτοί προσφέρουν την απάντηση στην ισοπέδωση.
 
Η ξηρασία
Η εφετεινή ξηρασία είναι η χειρότερη της τελευταίας εκατονταετίας· ο Μάρτιος έβρεξε μόνο μία φορά, δηλαδή καθόλου, η θερμοκρασία θυμίζει Ιούνιο. Πολλοί μιλούσαν από χρόνια για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μερικοί -όπως οι πρώην οικολόγοι- είναι και μέλη της κυβερνήσεως· το πρόβλημα της διαχειρίσεως των υδατίνων πόρων της χώρας -με το 90% των ομβρίων υδάτων να καταλήγουν στη θάλασσα- είναι οξύτατο και επίκαιρο τις τελευταίες δεκαετίες, τα σχετικά κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολλά και επαρκή για την μακροχρόνια αντιμετώπιση του προβλήματος. Δεν έγινε τίποτε από τις κυβερνήσεις της εικοσαετίας, το αντίθετο παραμελήθηκαν και αγνοήθηκαν τα σχετικά έργα -όπως η εκτροπή του Αχελώου, με την τόση προβολή της για κομματικούς λόγους- κατά τρόπο που εγγίζει τα όρια της ηθελημένης ενοχής· έχουμε την εντύπωση ότι κάποιοι δεν ήθελαν να γίνουν αυτά τα έργα. Η άγνοια, η ηθελημένη άγνοια, στις περιπτώσεις αυτές ισοδυναμεί με έγκλημα…
 
Η αγορά αξιών
Τα χρηματιστήρια όλων των δυτικών χωρών παρουσιάζουν σημαντική υποχώρηση· οι ειδικοί αποδίδουν την καθοδική αυτή πορεία στην άρνηση του κ. ¶λαν Γκρίσπαν να αποδεχθεί μεγαλύτερη μείωση των αμερικανικών επιτοκίων. Βρήκαν την απάντηση: η δόση της ασπιρίνης δεν ήταν αρκετή για την αντιμετώπιση της ανιάτου ασθενείας. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι απλό, ούτε και εντοπίζεται σε μία μόνο διαπίστωση. Η νομιμσματική και οικονομική κρίση της Ιαπωνίας, η ξαφνική ανακάλυψη της υφέσεως στην αμερικανική οικονομία, μόλις τώρα ενώ ως δύο μήνες πριν "κάλπαζε", τα προβλήματα της διατροφής -για πρώτη φορά στην ιστορία του βιοιμηχανικού ανθρώπου-, οι συνέπειες της επεκτάσεως της πληροφορικής και των διαδικτύων χρειάζονται άλλη αντιμετώπιση. Η αμερικανική κυβέρνηση και δεν θέλει και δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Πάσχει από μυωπία ανίατη.
 
Ο μιθριδατισμός
Ο βασιλεύς του Πόντου Μιθριδάτης -ο τελευταίος που είχε αντισταθεί εναντίον των Ρωμαίων, αν και στο τέλος υπέκυψε ο φιλέλλην μονάρχης- φοβόταν ότι θα τον δηλητηριάσουν· κάθε μέρα, λοιπόν, έπαιρνε από μικρές δόσεις όλων των τότε γνωστών δηλητηρίων, ώστε να εθιστεί ο οργανισμός του, και όταν θα διαλάνθανε της προσοχής του και θα έπαιρνε το δηλητήριο, δεν θα πάθαινε τίποτε. Η συνήθεια αυτή, την οποία εφάρμοσαν πολλά αλήστου μνείας καθεστώτα, ονομάσθηκε μιθριδατισμός· κάτι ανάλογο κάνει και η κυβέρνηση. Φωνάζουν όλοι, στην Ελλάδα και στις Βρυξέλλες, για τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και δεν απαντάει, δεν παίρνει κανένα μέτρο· κλείνει πονηρά το μάτι στους κομματικούς της λέγοντάς τους, "άστους να λένε". Πιστεύει ότι ο λαός θα πάθει μιθριδατισμό και δεν θα αντιδρά. Οι φρούδες ελπίδες της!
 
Οι ακροβασίες
Τελικά ο στρατός των Σκοπίων επέτυχε να θέσει υπό τον έλεγχο του τα λίγα χωριά που είχαν καταλάβει οι Αλβανοί αντάρτες του Ουτσεκά· ο στρατός -εφοδιασμένος με τα τέσσερα ελικόπτερα από την Ουκρανία και τα δύο από τη χώρα μας- άρχισε να δείχνει σημεία αντοχής και μαχητικότητος. Ίσως αυτή είναι η καλύτερη εξέλιξη· οι Αμερικανοί, οι οποίοι είχαν εξοπλίσει τους Αλβανούς και τους συντηρούσαν επισήμως, μάλλον υπαναχώρησαν κάτω από την διεθνή κατακραυγή, ή καλύτερα κάτω από την αδυναμία των ανταρτών να πετύχουν σημαντικά "οφέλη". Το ΝΑΤΟ και ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως -ο γνωστός από τα παλιά κ. Σολάνα- προσπαθούν να πείσουν τους Σκοπιανούς να αρχίσουν διαπραγματεύσεις και με τους εκπροσώπους του Ουτσεκά· ο φόβος είναι εμφανής: Αν δεν πετύχουν την στήριξη των Αλβανών στη φάση αυτή, ίσως αργότερα θα είναι αργά. Η ακροβασία δεν είναι επιτυχής, ούτε και εύκολη.
 
Οι Ρώσσοι
Φαίνεται ότι η παρέμβαση του ρωσσικού παράγοντος στις συγκρούσεις μέσα στα Σκόπια ήταν κυρίως ο αποφασιστικός λόγος για την υπαναχώρηση των Αμερικανών από την πλήρη υποστήριξή τους προς τον Ουτσεκά, και δευτερευόντως η αδυναμία τους του να πείσουν τους Ευρωπαίους -η Ευρωπαϊκή Ένωση, έκανε κάποια βήματα διεθνούς παρουσίας άλλα όχι και πολύ πειστικά, όταν εκπρόσωπός της είναι ο πολύς κ. Σολάνα-, ή καλύτερα να τους χειραγωγήσουν, όπως είχαν κάνει πριν από δύο χρόνια στους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας. Στη Στοκχόλμη το πρόβλημα των Σκοπίων το συζήτησαν οι 15 και με τον Ρώσσο πρόεδρο κ. Πούτιν, η Ουκρανία έστειλε τέσσερα ελικόπτερα στα Σκόπια -δείχνοντας έτσι την πλήρη ταύτισή της με τη Μόσχα-, στον ΟΗΕ η διαφωνία της Ρωσσίας είναι όχι μόνο εμφανής αλλά και έντονη, αλλά και με την Κίνα να συμπαρίσταται. Κάπου η διεθνής ισορροπία αλλάζει· το μονοπώλιο της υπερδυνάμεως αμφισβητείται εμπράκτως.
 
Ο πανικός
Η βιομηχανική κοινωνία αποκαλύπτει την πλήρη αδυναμία της του να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διατροφής της. Όσα συμβαίνουν με τις τρελές αγελάδες, με τις ασθένειες των χοίρων, με τον αφθώδη πυρετό, όπως και με τις τόσες άλλες συνέπειες της διατροφής της εποχής μας, δεν είναι κάτι το τυχαίο. Είναι το αντίθετο, η φυσική και λογική πορεία της ίδιας αυτής της κοινωνίας: Όταν έχει ως κύριο στόχο της την ίδια ανάπτυξη, το κυνήγι της παραγωγικότητος, δηλαδή την θυσία όλων στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος, στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου, χωρίς να προσδιορίζει το ποιές είναι αυτές οι αξίες, στην πράξη υποτάσσει την φύση -και τον άνθρωπο- στις επιλογές της. Οι πολλές ασθένειες που εμφανίζονται, πλήττουν στο πιο ευαίσθητο σημείο τη βιομηχανική κοινωνία, στα κριτήρια που έχει θέσει για την ποιότητα του βιοτικού επιπέδου, για τον τρόπο της διατροφής του ανθρώπου. Δηλαδή, τίθεται το ερώτημα, η αύξηση του εθνικού εισοδήματος, για ποιό λόγο γίνεται, σε τί αποβλέπει; Με άλλα λόγια, το κυνήγι της παραγωγικότητος ως αυτοσκοπός της βιομηχανικής κοινωνίας, αποδεικνύεται καταστροφικός για τον άνθρωπο. Όταν μάλιστα συνδυασθεί με την καταστροφή του περιβάλλοντος, το πρόβλημα του όζοντος, την λειψυδρία, τις επιπτώσεις των πολέμων, τότε τίθεται υπό αμφισβητηση αυτή η ίδια η βιομηχανική κοινωνία. Εξ ού και ο πανικός όλων.
 
Παρακαλούνται όσοι από τους αναγνώστες κοπιάσουν μπροστά σε αυτή τη σελίδα και έχουν την καλή διάθεση να συμμετάσχουν στο διάλογο, οι συνεργασίες που θα στέλνουν να τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τη σελιδοποίηση. Ήτοι να είναι μεγέθους 200, 140, 120 και 90 περίπου λέξεων. Θα μας διευκολύνετε πάρα πολύ στη σελιδοποίηση και θα μας απαλλάξετε από το ανίερο καθήκον της περικοπής των κειμένων. Ευχαριστούμε.
Μπορείτε να στείλετε τις συνεργασίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: karanik1@otenet.gr