Ἡ προπαγάνδα περὶ παραγραφῆς τῶν ἐγκλημάτων ἀπ’ τὸν τότε ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν συμπληρώνεται ἀπ’ τὴν προσπάθεια ὑπονομεύσεως τῶν ἐρευνῶν, γιὰ λόγους προσωπικῆς ἐκμεταλλεύσεώς τους ἀπ’ τὸν πρωθυπουργό· ἡ πανομοιότυπη ἐπιχειρηματολογία καὶ ἡ ἀπαξίωση τῶν γεγονότων ἀπ’ τὸν ἀτλαντικὸ τύπο ἀποκαλύπτει τὴν πηγὴ τῶν κινήσεων αὐτῶν. Ἡ χάλκευση πληροφοριῶν γιὰ δῆθεν βασανιστήρια μεταναστῶν προβάλλεται στὴ διαπασῶν, μὲ τὸν Ναπολεοντίσκο ὡς ἐπῳδό, ἀλλὰ ὄχι τὰ ἐγκλήματα τῆς φοροδιαφυγῆς καὶ τοῦ ρόλου τῶν κερδοσκόπων· τὰ ἀτλαντικὰ κέντρα βλέπουν ὅτι χάνουν τὴν ἐξουσία στὸ προτεκτορᾶτο τους ἐπὶ σοσιαλισμοῦ ὀνόματι Ἑλλάδα καὶ κάνουν σπασμωδικὲς κινήσεις. Ἡ κυβέρνηση ἀκολουθεῖ τὴν γερμανικὴ πολιτική, ἐπειδὴ ἐξυπηρετεῖ, ὡς μέλος τῆς Εὐρωζώνης, καὶ τὰ συμφέροντα τῆς χώρας μας.