Ἡ πρόσκληση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ, μαζὶ μὲ τὸν Μάριο Ντράγκι, ὡς τιμώμενα πρόσωπα στὴν ἡμερίδα τῆς DieWelt στὸ Βερολίνο, ὅταν ὁμιλητὲς ἦταν ἡ ἈγκέλαΜέρκελ καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἡγέτες, θεωρεῖται ὡς ἐπισφράγιση τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς ἀξιοπιστίας μας στὸ ἐξωτερικό· ἡ τριετία τῆς ἀπομονώσεως καὶ τῆς κατακραυγῆς ὅλων ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν ἀσυνέπεια καὶ τὴν ψευδολογία τῆς κυβερνήσεώς της ἔληξε. Ἔχουμε τὴν ἄνεση πλέον τῆς συζητήσεως τῶν προβλημάτων μας σὲ ἰσότιμη βάση κι ὄχι παρακλητικά, ὡς οἱ φτωχοὶ καὶ κακομαθημένοι συγγενεῖς· τὸ πρῶτο, ἀλλὰ καθοριστικό, βῆμα εἶναι αὐτό, κι ἔρχονται τὰ ὑπόλοιπα μὲ προσοχὴ καὶ σοβαρὴ μελέτη. Τὸ καλὸ ὄνομα εἶναι πάντοτε τὸ κύριο πλεονέκτημα στὶς διεθνεῖς σχέσεις.