Οἱ ἐνδοπασοκικὲς συγκρούσεις ἔχουν πολὺ βαθύτερες προεκτάσεις, ἀπ’ τὴν προσωπικὴ φιλοδοξία τῶ στελεχῶν του· κλιμακώνονται τὴν ἑπομένη τῆς κυβερνητικῆς νίκης στὴ Βουλὴ καὶ θεωροῦνται ἀντιπερισπασμὸς ἀπέναντί της. Ἡ ἀπάντηση δίδεται στὴν ἀναφορὰ ὅτι, ἡ Γερμανία εὐθύνεται γιὰ τὴν παραπομπή μας στὴν τρόϊκα, ὅταν εἶναι γνωστὸ τοῖς πᾶσιν ὅτι, οἱ συνεννοήσεις μὲ τοὺς κερδοσκόπους καὶ τὸ ΔΝΤ εἶχαν προηγηθεῖ τῶν ἐκλογῶν, ἐνῶ ἀκολούθησαν οἱ διαβόητοι δεῖπνοι τοῦ «Πεντελικοῦ»· τὴν ἀμερικανικὴ προπαγάνδα συνεχίζουν, γιὰ τὴν ἀπαλλαγὴ τῶν εὐθυνῶν τους, ὅταν περιθωριοποιεῖται ἡ ἀτλαντικὴ ἐπιρροὴ στὰ πολιτικά μας πράγματα, μετὰ καὶ τὴν κατάρρευση τοῦ Ναπολεοντίσκου. Κάποιοι ἐπιλέγονται ὡς οἱ ἐκφραστὲς πλέον τῆς ἀμερικανικῆς ἐπιρροῆς, ὅταν ἔχουν καὶ τὸ προηγούμενο τῆς προωθήσεώς τους ἀπ’ τὸν ἐθνικὸ προμηθευτὴ κατὰ τὸν σημιτικὸ σοσιαλισμό.