Ὁ Ἀμερικανὸς πρόεδρος ἀναλαμβάνει τὴν δεύτερη θητεία του, μὲ δύσκολα προβλήματα καὶ πολὺ χαμηλὲς προσδοκίες γιὰ τὸ μέλλον, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν πρὸ τετραετίας πρώτη ὁρκομωσία του, ὅταν εἶχαν συγκεντρωθεῖ δύο ἑκατομμύρια Ἀμερικανοί· ἀπέφυγε ἄλλωστε, μὲ σεμνὲς τελετὲς καὶ διακριτικὲς δεσμεύσεις, τοὺς ἑορτασμοὺς καὶ τὶς μαζικὲς ἐκδηλώσεις. Ἡ ἀπαγόρευση, ἔστω καὶ μερικῶς, τῆς ὁπλοκατοχῆς εἶναι τὸ μοναδικὸ μέτρο μὲ ἄμεσα ἀποτελέσματα, διότι καὶ ἡ κοινὴ γνώμη τὸ ζητάει πεισμόνως, ἀλλὰ οἱ παραδοσιακὲς δυνάμεις, κυρίως στὶς μεσοδυτικὲς πολιτεῖες, εἶναι πολὺ ἰσχυρὲς καὶ δὲν παραδίδουν εὔκολα τὰ κεκτημένα τους· στὰ οἰκονομικὰ διαφαίνονται κάποιες ἐλπίδες συμφωνίας μὲ τὸ Κογκρέσσο γιὰ τὸν ὁμοσπονδιακὸ δανεισμό, ἀλλὰ ἡ χάραξη νέας οἰκονομικῆς πολιτικῆς δὲν βρίσκεται στὰ σκαριά. Ὅλοι ἀναγνωρίζουν ὅτι εἶναι ἀπαραίτητες ριζικὲς μεταρρυθμίσεις, τῶν κοινωνικῶν καὶ παραγωγικῶν δομῶν, ἀλλὰ οὐδεὶς τὶς ἀποτολμάει· ὁ Μπάρακ Ὀμπάμα δείχνει ἀδύναμος καὶ ἀτολμος γιὰ τὶς ἀπαραίτητες μεγάλες τομές.