Ἡ ρευστότης στὴν Εὐρωζώνη αὐξάνεται, καθὼς διευρύνει τὶς πιστώσεις της ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα, ἐνῶ συνεχίζεται ἡ εἰσροὴ κεφαλαίων ἀπ’ τὶς ἀγγλοσαξωνικὲς χῶρες• στὴ Φραγκφούρτη διατήρησαν σταθερὰ τὰ ἐπιτόκια, διότι πάντα ὑπέρχει ὁ κίνδυνος τῶν πληθωριστικῶν πιέσεων, ἀλλὰ ἀποκαθίσταται ἡ ψυχολογία ἐμπιστοσύνης τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ κόσμου, στὴ Γερμανία καὶ στοὺς ἑταίρους τοῦ σκληροῦ πυρῆνος, ἀλλὰ καὶ στοὺς ἄλλους τοῦ Νότου. Ἡ ἐπιβολὴ τοῦ προστίμου τῶν πέντε δις δολλαρίων στὴν Standrad and Poor’s θεωρεῖται ὡς καμπὴ στὴν ἀπεξάρτηση τῶν εὐρωπαϊκῶν οἰκονομιῶν ἀπ’ τὴν ἀσφυκτικὴ καταπίεση τῶν οἴκων ἀξιολογήσεως• εἶχαν χάσει τὸ κύρος τους τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ τὴν ἀντίδραση τῶν ἐπενδυτῶν καὶ τὴν προσφορὰ ἀρνητικῶν ἐπιτοκίων, ἀλλὰ διέθεταν τὴν προβολὴ τῆς ἀτλαντικῆς διαπλοκῆς. Μὲ τὸ πρόστιμο καὶ τὴν ἀπόδειξη ἀπ’ τὴν ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, τῆς παραπλανήσεως τῶν πελατῶν τους, χάνουν καὶ τὸ τελευταῖο φύλλο συκῆς. Περιορίζονται στὸν πραγματικὸ ρόλο τους.