Ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας τίθεται πλέον ὡς τὸ μοναδικὸ κριτήριο τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς, μετὰ τὴν ἔγκριση τοῦ προϋπολογισμοῦ ἀπ’ τὸ Εὐρωσυμβούλιο• ἡ ἐξασφάλιση τῶν 18,3 δις εὐρὼ γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶναι ἀδιαμφισβήτητα ἐπιτυχία τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ τῆς κυβερνήσεως, ἀλλὰ αὐτὴ περνάει γρήγορα, ὅπως καὶ τὰ θαύματα. Τὸ κρίσιμο θέμα εἶναι ἡ ἀπορρόφηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων τῶν προηγουμένων προγραμμάτων, διότι ἡ κοινὴ γνώμη, μετὰ τὴν πανωλεθρία τῆς ἀντιπολιτεύσεως γιὰ τὸ θέμα τῶν βασανιστηρίων καὶ τὴν ἐκτόνωση τῶν ἀπεργιακῶν κινητοποιήσεων, μόνο γιὰ τὰ οἰκονομικὰ ἐνδιαφέρεται πλέον• ἡ προσοχὴ στρέφεται σὲ αὐτὰ σχεδὸν ἀποκλειστικά, διότι καὶ ἡ μείωση τῶν δημοσίων ἐσόδων τὸν Ἰανουάριο μετράει καὶ ὁ νέος ἔλεγχος δὲν εἶναι μακρυά. Οἱ ἔρευνες γιὰ τὰ σκάνδαλα ἀποβαίνουν ὑπὲρ τῆς κυβερνήσεως, ὅταν καὶ ἡ κωλισιεργία τῆς ὑστερικῆς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στὴν Προανακριτικὴ Ἐπιτροπὴ προκαλεῖ γέλωτα στὴν κοινὴ γνώμη, ἐπειδὴ ἀποκαλύπτει σὲ ὅλους ὅτι πρόθεσή της εἶναι περισσότερο ἡ συγκάλυψη τοῦ βαθέως ΠΑΣΟΚ, παρὰ ἡ διερεύνηση τῆς ἀλήθειας• φυσικὰ αὐτὰ συμπλέκονται μὲ τὰ ἄλλα σκάνδαλα καὶ μὲ τὴν ὑπόθεση τῆς ἀλλοιώσεως τῶν δημοσιονομικῶν στοιχείων, καθὼς φαίνεται ὅτι οἱ ἀντιδράσεις μερικῶν τῆς Εὐρωστατιστικῆς ἀποβλέπουν στὴν συγκάλυψη τῆς ἐνοχῆς των, ἐνῶ ἀντιμετωπίζουν καὶ ἀντιδράσεις ἀπὸ πολλοὺς Ἐπιτρόπους, μὲ πλήρη γνώση τοῦ θέματος.
Ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας κρίνεται τώρα σὲ δύο ἐπίπεδα: πρῶτο εἶναι ἡ ἐνίσχυση τῆς ρευστότητος τῆς ἀγορᾶς καὶ μάλιστα σὲ κλάδους μὲ ὑψηλὸ πολλπλασιαστὴ γιὰ τὴν διάχυση τῆς ἀνακάμψεως σὲ ὅσο εὐρύτερη ἔκταση γίνεται• οἱ συμπληρωματικὲς ροὲς πρὸς τὴν ἀγορά, μὲ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ὀφειλῶν τοῦ δημοσίου πρὸς τοὺς ἰδιῶτες, γίνεται κι εἶναι σημαντική, ἀλλὰ ὄχι καὶ καθοριστικὴ γιὰ τὴν ρευστότητα της. Ἡ ταχύτερη δυνατὴ ὁλοκλήρωση τῆς ἀνακεφαλαιοποιήσεως τῶν τραπεζῶν εἶναι ὁ μόνος τρόπος στὴν ἐποχή μας γιὰ τὴν διοχέτευση χρήματος στὴν οἰκονομία• ὅσο καθυστερεῖ ἡ ὁλοκλήρωσή της, ἢ ὅσο γίνεται μὲ ἡμίμετρα, τόσο ἀναβάλλεται ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς οἰκονομίας. Ὁπωσδήποτε ὁ πρωθυπουργὸς γνωρίζει ἄριστα τὶς συνέπειες τῆς καθυστερήσεως κι ἀποκλείεται ἐπιτρέψαι τὴν παράτασή της, διότι κινδυνεύει ὁλόκληρο τὸ ἔργο τῆς ὀκταμήνου προσπαθείας του• ἡ ἔμφαση δίδεται στὴν ὁλοκλήρωση τῆς ἀνακεφαλαιοποιήσεως τὸ ταχύτερο δυνατό, ὁπότε καὶ παίρνει ἀνάσα ἡ οἰκονομία, κατὰ τὴν δική του φρασεολογία. Οἱ ἀπαιτήσεις μερικῶν τραπεζιτῶν, οἱ πιέσεις τῶν κερδοσκόπων καὶ τῶν συνοδοιπόρων τους τῆς ἀριστερᾶς εἶναι δεδομένες• ἑπομένως δὲν ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὴν κυβέρνηση, διότι ὑπηρετοῦν τὰ γνωστὰ κυκλώματα τῆς τριετίας, μὲ τὶς ἐπιδιώξεις τους γιὰ χρεωκοπία τῆς χώρας καὶ διάλυση τῆς Εὐρωζώνης. Ἀπ’ τὴν ἄλλη ἀποδεικνύονται ἀνεδαφικές, διότι οἱ ἀτλαντικοὶ ἐπικυρίαρχοί τους ἔχουν ἀλλάξει στάση, μᾶς ἀπευθύνουν πλέον ὕμνους ἀφειδῶς…
Ἡ ἀπορρόφηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων, μαζὶ μὲ τὶς ἀποκρατικοποιήσεις καὶ τὴν προώθηση τῶν μεγάλων ἔργων, εἶναι τὸ δεύτερο ἐπίπεδο, μὲ βαθύτερες ἐπιπτώσεις στὴν οἰκονομία• οἱ καθυστερήσεις αὐτῆς τῆς κυβερνήσεως δὲν εἶναι μεγάλες, ἀλλὰ φαίνονται σημαντικές, διότι στὴν ἀξιολόγησή τους μετρᾶνε καὶ οἱ ἀρνητικὲς ἐμπειρίες τῆς τριετίας. Πολλὰ μεσαῖα καὶ μικρὰ ἔργα, μὲ ἄμεσο ἀντίκτυπο στὴν ρευστότητα, ἔχουν ἀρχίσει κι ἤδη προσφέρουν τόνωση στὶς τοπικὲς οἰκονομίες, ἀπομένει ὅμως ἡ αἴσθηση τῆς ἐπαναλειτουργίας μερικῶν μεγάλων ἔργων, μὲ ἀντίκτυπο στὴν κοινὴ γνώμη• ὁ χρόνος στὴν ψυχολογία παίζει κυρίαρχο ρόλο. Στὶς ἀποκρατικοποιήσεις ἡ παρέμβαση τοῦ Μαξίμου μᾶλλον κρίνεται ἀπαραίτητη, διότι μερικές, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ἔχουν ἄμεση σχέση καὶ μὲ τὴν διακήρυξη τῆς Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης• ἡ παραφιλολογία τῆς διαπλοκῆς δίδει τὸν τόνο τῶν ἀντιδράσεων καὶ τῶν παρεμβάσεων τῶν ἀμερικανικῶν συμφερόντων. Τὸ πόσο μετρᾶνε αὐτὲς θὰ κριθεῖ ἀπ’ τὸ ἀποτέλεσμα. Πάντως ὁ πρωθυπουργὸς ἑτοιμάζεται γιὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴ Μόσχα καὶ στὸ Πεκῖνο στὸ ἄμεσο μέλλον• ἡ ἀποκατάσταση τῶν στρατηγικῶν σχέσεων μὲ τὶς δυνάμεις αὐτές, ὅπως ἦταν ἐπὶ Κώστα Καραμανλῆ, ἐνισχύει τὸν ρόλο τῆς χώρας μας στὴν περιοχὴ καὶ θέτει τέλος στὴν ἀπομόνωση τῆς σοσιαλιστικῆς περιόδου. Ἡ ἔνταξή τους στὴν εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ εἶναι αὐτονόητη, ὅπως φάνηκε κι ἀπ’ τὴν παραχώρηση οἰκοπέδων ἀπ’ τὴν Κύπρο στὴ γαλλικὴ TOTAL.
Ἡ πολιτικὴ σύλληψη τοῦ οἰκονομικοῦ μας προβλήματος κρίνεται τοὺς ἑπόμενους μῆνες• ἡ κυβέρνηση μὲ τὸν εὐρωπαϊκό της προσανατολισμὸ καὶ τὴν προσαρμογή μας στὴν ψηφιακὴ ἐποχὴ καὶ στὸν διεθνῆ ἀνταγωνισμὸ εἶναι ἀπ’ τὴν μία πλευρά• ἡ ἀντιπολίτευση, σύσσωμη σχεδόν, μὲ τὸν ἀντιευρωπαϊσμό της, τὴν ἐμμονή της στὴν οἰκονομικὴ ἰδεολογία τοῦ 19ου αἰῶνος καὶ τὶς ἀτλαντικὲς ἐξαρτήσεις της εἶναι ἀπ’ τὴν ἄλλη. Ἔτσι ἐπιλέγει ἡ κυβέρνηση τοὺς ἀνταγωνιστικούς κλάδους τῆς οἰκονομίας, ὡς κριτήριο, τὸ ὁποῖο μετατρέπεται σὲ ἐφαλτήριο ἢ ὀλιγώτερον σὲ ἀτμομηχανὴ γιὰ τὴν ἀνάκαμψη• διαθέτει ἡ χώρα παρόμοιους κλάδους, ψηφιακὴ τεχνολογία, τουρισμός, ναυτιλία, ἀγροτικὰ προϊόντα ποιότητος, πέραν τῶν παραχωρήσεων γιὰ τὴν ἀξιοποίηση τῶν γεωγραφικῶν πλεονεκτημάτων μας, ὅπως ἔγινε μὲ τὴν COSCO. Ἡ διαφορὰ στὴν ἐπιχειρηματολογία ἔχει σημασία, οἱ κλάδοι αὐτοί, ὄχι μόνο θεωροῦνται ὡς προτεραιότητα ἀπ’ τὴν κυβέρνηση, ἀλλὰ βρίσκονται καὶ ἐντὸς τῶν ἐξαγγελιῶν της• ἀντιθέτως ἀπουσιάζουν πλήρως ἀπ’ τὴν ἀντιπολίτευση καὶ περισσότερο ἐκεῖνος τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, ὅταν κατακτάει ἤδη τὴν διεθνῆ ἀγορὰ καὶ χαρακτηρίζεται, κυρίως αὐτὸς τῆς κινητῆς τηλεφωνίας, ὡς ὁ καλύτερος παγκοσμίως. Οἱ διαφορὲς γίνονται χάος ἀπροσμέτρητο στὴν κοινὴ γνώμη, ὅταν οἱ νεαροὶ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας φέρουν χρήματα στὴν λιμοκτονοῦσα οἰκογένεια καὶ τὸ πρῶτο μειδίαμα στὰ ἀποξηραμένα χείλη τῶν γονέων τους.
Τὸ πεδίο τῆς πολιτικῆς ἀναμετρήσεως εἶναι δεδομένο καὶ τὰ θέματα ἐπίσης• οἱ δηλώσεις γιὰ καταγγελία τοῦ Μνημονίου δὲν ἔχουν πλέον ἀπήχηση, διότι δὲν ἔχουν καὶ ἀντίκρυσμα. Ὁμοιάζουν μὲ τὴν παραφιλολογία κατὰ τὸ Θέρος τῆς διαπλοκῆς γιὰ νέα περικοπὴ τοῦ χρέους• οἱ τέττιγές της δὲν ἀντιλαμβάνονται, ἢ δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν, τὴν βαθύτερη ἀνάλυση τῶν δεδομένων, ὅτι ὑπάρχουν πολλὲς μορφὲς περικοπῆς τοῦ χρέους, ἀλλὰ ἡ ἐπιλογὴ τῆς καλυτέρας κρίνεται ἀπ’ τὶς ἐπιδόσεις τῆς οἰκονομίας. Ἔτσι ὁ βαθμὸς τῆς ἐπανεκκινήσεως τῆς οἰκονομίας καθορίζει καὶ τὴν περικοπή, δηλαδὴ τὴν μείωση τῶν ἐπιτοκίων, τὴν χρονικὴ παράταση τῶν δόσεων, τὶς ἄλλες διευκολύνσεις ἀπ’ τὰ εὐρωπαϊκὰ ταμεῖα• φυσικά, αὐτὴ ἡ ἀξιολόγηση προϋποθέτει ἕνα πρᾶγμα, τὴν χειραφέτηση ἀπ’ τὶς ἀτλαντικὲς ἐξαρτήσεις, τὴν ἀντικειμενικὴ τῶν κομμάτων καὶ τῶν ἐκδοτικῶν συγκροτημάτων καὶ τὴν προσωπικὴ τῶν ὑπηρετῶν τους. Στοὺς τελευταίους εἶναι δυσκολώτερη ἡ χειραφέτηση, διότι οὐδεὶς φύσει δοῦλος ἀπελευθερώνεται πραγματικά• μόνο ὁ θέσει δοῦλος σπάει τὰ δεσμά του. Στοὺς πρώτους ἰσχύουν γιὰ τὰ κόμματα οἱ φύσει ἐξαρτήσεις ἀπ’ τὶς ἰδεολογίες τους• σὲ ἄλλη ἐποχὴ ἔχουν διατυπωθεῖ οἱ ἰδεολογίες αὐτὲς καὶ γιὰ ἄλλες κοινωνικὲς καὶ οἰκονομικὲς συνθῆκες. Ὅσοι τὰ καταλαβαίνουν αὐτά, τὰ καταλαβαίνουν. Ὅσο γιὰ τοὺς ἐκδότες αὐτοὶ εἶναι χαμένοι στὴν χρεωκοπία τους, τὴν ὁποία μόνο τους προκάλεσαν, μὲ τὴν πολυετῆ σοσιαλιστικὴ καὶ ἀτλαντικῆς δουλείας προπαγάνδα τους.