Ἡ ἀντιπολίτευση ἐπιδίδεται συστηματικὰ στὴν καταστροφολογία, σὲ πλήρη συγχορδία μὲ τὴν ἀτλαντικὴ διαπλοκή, μὲ ἀφορμὴ τὴν κυπριακὴ κρίση, ἀλλὰ μὲ κύριο σκοπὸ τὴν ἀποσταθεροποίηση στὴν Ἑλλάδα• φαίνεται καθαρά, ὅτι ὁ Ναπολεοντίσκος περισσότερο, ἐπειδὴ στὰ πολιτικὰ ἡ πολεμική του δὲν ἔχει ἀποτέλεσμα, παρὰ τὴν ἀμέριστη βοήθεια τῶν ἀκροδεξιῶν φίλων του -καὶ αὐτὸ γιατὶ ἡ ἀνταπόκριση τοῦ κόσμου εἶναι ἐλάχιστη, ἂν ὄχι μηδαμινή-, ἐπιδιώκει τὴν καλλιέργεια κλίματος ἀνησυχίας στὴν οἰκονομία. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι πρῶτος στόχος εἶναι ὁ ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν, καθὼς συζητάει καὶ μὲ τὴν ἀκροδεξιὰ γιὰ τὴν κατάθεση προτάσεως μομφῆς ἐναντίον του• οἱ ἀκρότητες αὐτὲς συνοδεύονται καὶ μὲ τὶς καθυστερήσεις τῆς ὑστερικῆς στὴν Προανακριτική, ὅταν προκύπτουν νέα στοιχεῖα. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ἐπιδιώκουν τὴν προστασία τῶν ἡμετέρων ἐπωνύμων στελεχῶν.