Ὁ Πελοπίδας εἶχε ἐπιτεθεῖ μόνος του κατὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου, μόλις τὸν διέκρινε στὸ βάθος τοῦ στρατοπέδου του• τὸν προκάλεσε σὲ μονομαχία, ἀλλὰ ὁ τύραννος κρύφθηκε μεταξὺ τῶν δορυφόρων του κι ὁ Πελοπίδας σκότωσε πολλοὺς ἀλλὰ πληγώθηκε θανάσιμα ἀπ’ τοὺς ἄλλους. «Ἕως οἱ Θεσσαλοὶ περιπαθήσαντες ἀπὸ τῶν λόφων δρόμῳ προσεβοήθησαν, ἤδη πεπτωκότος»• ὡσότου οἱ Θεσσαλοὶ συγκινημένοι ἀπ’ τοὺς λόφους προσέτρεξαν σὲ βοήθειά του, ἤδη νεκροῦ πιά. «Οἵ τε ἱππεῖς προσελάσαντες ὅλην ἀνέτραψαν τὴν φάλαγγα»• τότε καὶ οἱ ἱππεῖς ἐφορμώντας ἀνέτρεψε τὴν φάλαγγα τοῦ Ἀλεξάνδρου. «Καὶ διώξαντες ἐπὶ πλεῖστον ἐνέπλησαν νεκρῶν τὴν χώραν, πλέον ἢ τρισχιλίους καταβαλόντες»• καὶ τοὺς κατεδίωξαν γεμίζοντας μὲ νεκροὺς τὴν χώρα, σκοτώνοντας περισσότερους ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες. Ἡ νίκη ἦταν κατὰ κράτος, ἀλλὰ ὁ στρατηγός τους ἦταν νεκρὸς καὶ δὲν ἠδύναντο ἀξιοποιῆσαι αὐτήν• ἡ ὑπερβολικὴ ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό του καὶ ἡ ἀπερισκεψία τὸν ὁδήγησαν στὸν θάνατο.