Τὸ χάος στὴν οἰκονομικὴ πολιτικὴ Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς ἐπιχειρεῖ γεφυρῶσαι ὁ Γιάκομπ Λιοῦ στὶς συνομιλίες τους μὲ τοὺς Εὐρωπαίους• ὁ Ἀμερικανὸς ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν ἐπιδιώκει τὴν σύγκλιση τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῶν δύο ἀκτῶν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, πρὶν καταλήξει στὴν ἁρμόζουσα γιὰ τὴν χώρα του. Οἱ διαφορὲς ἀποδεικνύονται ἀγεφύρωτες, ἡ Οὐάσιγκτον ἀρνεῖται τὸν ἔλεγχο τῶν κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων καὶ τῶν φορολογικῶν παραδείσων καὶ ἐπιμένει στὴν ἄσκηση ἐπεκτατικῆς πολιτικῆς, ἀνεξαρτήτως τῶν δημοσιονομικῶν ἐλλειμμάτων• οἱ Εὐρωπαῖοι ἀντιθέτως ἀκολουθοῦν πολιτικὴ παραλλήλου ἐλέγχου τῶν ἐλλειμμάτων καὶ κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων καὶ μετὰ ἢ καὶ παράλληλα ἐφαρμόζουν ἀναπτυξιακὴ πολιτική, ὅπως γίνεται καὶ στὴν Ἑλλάδα, μὲ τὸν Ἀντώνη Σαμαρᾶ, ἐνῶ στὴν τριετία ἀκολουθήθηκε ἡ ἀμερικανικὴ συνταγὴ τοῦ ΔΝΤ, μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα. Στὶς Βρυξέλλεες οἱ συνομιλίες ἦταν καλές, ἀλλὰ στὸ Βερολίνο κρίθηκαν τὰ πράγματα, διότι ὁ Βόλφνγκανγκ Σώυμπλε δὲν ἐμφανίσθηκε διατεθειμένος γιὰ ὑποχωρήσεις. Ἀντιθέτως ἀπάντησε σκληρὰ στὶς παρατηρήσεις του.