Ἡ ἐκλογὴ προέδρου τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀπ’ τὴν πρώτη Κυριακὴ καθίσταται ἄκρως ἀπαραίτητη, ὄχι μόνο γιὰ τὸ ἱστορικὸ κόμμα, ἀλλὰ καὶ τὴν χώρα, μὲ τὴν κυβέρνηση σὲ πλήρη διάλυση καὶ τὸν κατεξευτελισμό της στὸ ἐξωτερικό∙ τὰ κυκλώματα τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ γνωστὲς παραφυάδες τους, ποὺ εἶχαν ὑπονομεύσει συστηματικὰ τὶς κυβερνήσεις Καραμανλῆ καὶ Σαμαρᾶ, παρεμβαίνουν προκλητικά, μὲ πολλαπλὲς ἐπιδιώξεις. Ἀλλὰ ὁ συντηρητικὸς κόσμος παραμένει ἑνωμένος καὶ δὲν πέφτει εὔκολα στὴν παγίδα τῶν σειρήνων τῆς οἰκονομικῆς χρεωκοπίας καὶ τῆς ἐθνικῆς διαλύσεως, διότι ἀλληλένδετα εἶναι αὐτά∙ ἄλλωστε ἔχει ἀποκτήσει πικρὰν πεῖραν ἀπ’ τὴν ἀδιαφορία του τὸ τελευταῖο ἔτος καὶ τὴν ἀποχή του ἀπ’ τὶς ἐκλογές. Ἀναλογίζεται ὁπωσδήποτε ποὺ θὰ βρισκόταν ἡ χώρα, ἐὰν εἶχε ἀσκήσει τὰ καθήκοντά του.