Ἡ ταπεινωτικὴ ἀνάκληση τοῦ παραλλήλου προγράμματος, μετὰ ἀπὸ ἀξίωση τῶν δανειστῶν, διότι παραβίαζε τὸ μνημόνιο, ἀποτελεῖ τὸν χειρότερο κατεξευτελισμὸ τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ πλήρη γελοιοποίηση τοῦ Ναπολεοντίσκου∙ δὲν ἔχει συμβεῖ ἄλλη φορὰ παρόμοια καταισχύνη καὶ μάλιστα τὴν ὥρα τῆς συγκλήσεως τοῦ Εὐρωσυμβουλίου καὶ ἐνῶ συζητοῦνται κρίσιμα ἐθνικὰ θέματα, ὅπως οἱ περιπολίες τῆς Φρόντεξ στὸ Αἰγαῖο. Ταυτοχρόνως ἀποκαλύπτει τὴν κατάσταση πανικοῦ τοῦ πρωθυπουργοῦ ἀπέναντι στὴν κοινωνικὴ ἔκρηξη καὶ στὴν ἐσωκομματικὴ ἀνταρσία∙ ἡ δημόσια ἐμφάνιση τῶν 53, μὲ τὸν συνομιλητὴ τῶν τρομοκρατῶν στὴν κορυφή, καὶ τὴν ρητὴ προειδοποίηση ὅτι δὲν ἀποδέχονται ἄλλες ὑποχωρήσεις, τὸν ὑποχρεώνουν σὲ κινήσεις πανικοῦ. Τὸ παράλληλο πρόγραμμα οὐσιαστικὰ δὲν εἶχε κανένα περιεχόμενο, ἐκτὸς ἀπὸ ρουσφετολογικὲς ρυθμίσεις ἡμετέρων, ἀλλὰ ἀπέβλεπε στὴν προβολή του στοὺς ψηφοφόρους του, ὅτι, «τηροῦμε τὶς ὑποσχέσεις μας», διότι περιλαμβανόταν στὶς προεκλογικὲς ἐξαγγελίες, ὡς ἀντίβαρο στὸ τρίτο μνημόνιο. Τώρα οὔτε αὐτὸ δὲν διαθέτει πλέον.