Οἱ Ἀθηναῖοι τιμοῦσαν τὴν ἱστορία τους καὶ τὶς πολεμικές τους νίκες, ἂν καὶ ἦταν πολὺ φειδωλοὶ στὶς στρατιωτικές τους δαπάνες∙ ἦταν πάντοτε ἁπλόχεροι στὴν χρηματοδότηση τῶν δραματικῶν ἀγώνων καὶ τῶν ἔργων καλλωπισμοῦ τῆς Ἀκροπόλεως καὶ τῆς Ἀγορᾶς τους, σὲ βαθμὸ ποὺ προκαλοῦσε τὶς ἀντιδράσεις τῶν στρατιωτικῶν. Εἶχαν ἀνεγείρει τρόποια παντοῦ καὶ ἔφεραν πολλὰ λάφυρα, «ὧν ἀγάλματα καὶ σύμβολα παρθενῶνες ἑκατόμπεδοι, νότια τείχη, νεώσοικοι, προπύλαια, Χερρόνησος, Ἀμφίπολις»∙ τῶν ὁποίων τὰ ἀγάλματα εἶναι σύμβολα καὶ ὁ ἑκατὸν ποδῶν πλάτος Παρθενών, τὰ νότια τείχη, οἱ νεώσοικοι γιὰ τὶς τριήρεις, τὰ προπύλαια τῆς Ἀκροπόλεως, ἡ Χερσόνησος τῆς Καλλιπόλεως καὶ ἡ Ἀμφίπολις. «Μαραθὼν τὴν Μιλτιάδου νίκην προπέμπει, καὶ Σαλαμὶς τὴν Θεμιστοκλέους, χιλίων σκαφῶν ναυαγίοις ἐπιβεβηκυῖαν»∙ ὁ Μαραθὼν μὲ τὴν νίκη τοῦ Μιλτιάδου εἶναι ἡ προπομπή, καὶ ἡ Σαλαμὶς τὴν Θεμιστοκλέους, συνοδευθεῖσαν ἀπ’ τὰ ναυάγια τῶν χιλίων σκαφῶν. Τὸν πέμπτο αἰῶνα ὅλα.