Τοὺς μεγάλους κάθε μορφῆς ἀγῶνες τῶν Ἀθηναίων παρουσιάζει ὁ Πλούταρχος. «Αἱ δ’ Ἀλκιβιάδου περὶ Σικελίαν ὀλισθοῦσαν τὴν πόλιν ἐγείρουσιν»∙ οἱ ἐπιπτώσεις ἀπ’ τὴν ἀποτυχημένη ἐκστρατεία τοῦ Ἀλκιβιάδου στὴν Σικελία ἐπανορθώθηκαν. «Ἐκ δὲ τῶν Νείλεω καὶ Ἀνδρόκλου περὶ Λυδίαν καὶ Καρίαν ἀγώνων Ἰωνίαν ἀνισταμένην ἐπεῖδεν ἡ Ἑλλάς»∙ τοὺς ἀγῶνες τοῦ Νείλεω καὶ τοῦ Ἀνδρόκλου στὴν Λυδία καὶ Καρία, κατὰ τὴν ἐπανάσταση τῆς Ἰωνίας, τοὺς γνωρίζει ἡ Ἑλλάς. «Τῶν δ’ ἄλλων ἂν πύθῃ τί τῇ πόλει γέγονεν ἐξ αὐτῆς ἀγαθόν»∙ γιὰ τοὺς ἄλλους κάτι βρίσκεται ποὺ ἔγινε γιὰ τὴν πόλη ἐξ αὐτῶν καλό. «Ἡ μὲν ἐρεῖ Λέσβον, ἡ δὲ Σάμον, ἡ δὲ Κύπρον, ἡ δὲ Πόντον Εὔξεινον, ἡ δὲ πεντακοσίας τριήρεις, ἡ δὲ μύρια τάλαντα, προῖκα τῆς δόξης καὶ τῶν τροπαίων»∙ ἄλλα ἀναφέρουν Λέσβο, Σάμο, Κύπρο, Εὔξεινο Πόντο, πεντακόσιες τριήρεις, μύρια τάλαντα, ὅλα προῖκα τῆς δόξης καὶ τῶν τροπαίων.