Ἡ στενὴ ἀλληλεπίδραση τῶν πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐξελίξεων εἶναι τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ τῆς χώρας, μετὰ τὴν ἀνάδειξη ἀρχηγοῦ στὴν Νέα Δημοκρατία∙ ἡ κοινωνικὴ ἀναταραχὴ ἦταν δεδομένο ὅτι θὰ ἐρχόταν, ἀλλὰ ἴσως θὰ εἶχε ἄλλες προεκτάσεις, χωρὶς τὸν καταλύτη τῆς ἐναλλακτικῆς λύσεως καὶ τῶν διεθνῶν ἐξελίξεων. Ὁ Ναπολεοντίσκος ἀπέδειξε ἢ ὅτι ἀγνοεῖ πλήρως τὸν διεθνῆ παράγοντα ἢ ὅτι εἶναι δέσμιος χειροπόδαρα τῶν ἀτλαντικῶν ἐξαρτήσεων, διαφορετικὰ δὲν θὰ ἄνοιγε τὰ σύνορα στοὺς μετανάστες, ἀλλὰ καὶ δὲν θὰ ἐξόργιζε τοὺς Εὐρωπαίους μὲ τὶς καθυστερήσεις στὶς ἐργασίες τῆς Φρόντεξ καὶ τὴν ἄρνηση συνεργασίας στὸ τρομοκρατικό. Τὸ τελευταῖο εἶναι τὸ κύριο θέμα γιὰ τὴν Εὐρώπη, διότι τοὺς σκοτώνουν στὸ δρόμο∙ αὐτὰ δὲν δικαιολογεῖται, μὲ κανέναν τρόπο, νὰ τὸ ἀγνοοῦν στὴν κυβέρνηση. Ἄλλα συμβαίνουν…