Στοὺς κομματικούς του φίλους προσφεύγει ὁ Ναπολεοντίσκος ὡς τελευταῖο ὀχυρὸ γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ὅσο μπορεῖ στὴν ἐξουσία∙ ἡ περίπτωση τοῦ Γραμματέα τῆς νεολαίας του εἶναι χαρακτηριστική, διότι αὐτός, ὡς ἀφελὴς καὶ ὀλιγόνους, μεταφέρει τὸ κλίμα στὶς τάξεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Ἄλλωστε καὶ ὁ πρόεδρος τῆς Βουλῆς τὸ ὁμολόγησε, «προφανῶς καὶ θὰ εἶναι ΣΥΡΙΖΑ οἱ διοριζόμενοι», ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀποκλείονται∙ αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχει διαλυθεῖ ὁ κομματικός τους μηχανισμὸς καὶ προσπαθοῦν νὰ τοὺς συγκρατήσουν μὲ τοὺς διορισμοὺς στὸ δημόσιο. Ἡ νεολαία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι ἀνύπαρκτη, ὅταν στὴν περυσινὴ περίοδο τῆς δόξης τους, μόλις συγκέντρωνε ποσοστὸ τῶν δακτύλων ἑνὸς χεριοῦ στὶς φοιτητικὲς ἐκλογές∙ ὅσοι ἀπόμειναν νεολαῖοι τους, τοὺς διόρισαν ὅλους.