Οἱ στρατηγοὶ μὲ τὶς μεγάλες τους νίκες κατέστησαν τὰς Ἀθήνας ἡγέτιδα δύναμη τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου καὶ τῆς Μεσογείου τὸν πέμπτο π.Χ. αἰῶνα, παρὰ τὶς λιγώτερες δαπάνες τους στὸν πόλεμο, σὲ σύγκριση μὲ τοὺς δραματικοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ ἔργα καλλωπισμοῦ τῆς πόλεως∙ τὶς μεγάλες νίκες ὅμως ἑόρταζαν ἐπὶ χίλια χρόνια. «Ἀλλὰ νὴ Δία παιδιὰ τὰ τῶν ποιητῶν»∙ ἀλλὰ μὰ τὸν Δία ἦταν παιχνίδια τὰ ἔργα τῶν ποιητῶν. «Οἱ δὲ ῥήτορες ἔχουσί τε παραβαλλόμενοι πρὸς τοὺς στρατηγοὺς εἰκός»∙ οἱ δὲ ρήτορες μποροῦν νὰ παραβληθοῦν ὅπως φαίνεται πρὸς τοὺς στρατηγούς. «Ὡς δῆλον ἐξ ὧν Αἰσχίνης σκώπτων τὸν Δημοσθένην λέγειν φησίν»∙ ὅπως εἶναι φανερὸν ἀπὸ ὅσα ὁ Αἰσχίνης σατυρίζων λέγει λένε πρὸς τὸν Δημοσθένη. «Ὅτι γράψεται τῷ βήματι διαδικασίαν πρὸς τὸ στρατήγιον»∙ ὅτι γράφει τὶς ἀγορεύσεις του ἐπειδὴ ἀποβλέπει στὴν ἐκλογή του ὡς στρατηγοῦ. Οἱ δημηγορίες του εἶχαν χαράξει τὴν ἐποχή.