Στὴν δαιμονοποίηση τοῦ Βλαδίμηρου Ποῦτιν ἐπιδίδεται ἡ ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, γιὰ λόγους ἐσωτερικῆς καταναλώσεως καὶ μόνο, ἐνῶ ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη τῆς Ρωσίας γιὰ τὴν ρύθμιση τοῦ προβλήματος τῶν Τζιχαντιστῶν∙προχθὲς τὸ Ἀμερικανικὸ Θησαυροφυλάκιο ἀνακοίνωσε ὅτι ὁ Ρῶσος πρόεδρος εἶναι διεφθαρμένος, διότι προωθεῖ τοὺς φιλικούς του ἐπιχειρηματίες καὶ καταδιώκει τοὺς ἀντιπάλους του –μὲ παράδειγμα τὸν Χονταρόφσκυ-, ἐνῶ εὐνοεῖ τὴν οἰκογένειά του. Τὸ Κρεμλῖνο ἀπάντησε, ὅτι αὐτὰ ἀποβλέπουν στὴν ἐνίσχυση τῆς ὑποψηφιότητος τῆς Χίλαρυ Κλίντον, τῆς ὁποίας πρώτη σύμβουλος εἶναι ἡ Μαντλὶν Ὠλμπράιτ, ποὺ εἶχε ὀργανώσει τὴν σφαγὴ στὴν Σερβία, ἂν καὶ οἱ Σέρβοι τὴν εἶχαν σώσει ἀπ’ τὶς ναζιστικὲς διώξεις∙ πάντως οἱ διπλωμάτες παρατηροῦν ὅτι δὲν ἀνέλαβε τὴν ἐκστρατεία τὸ Σταίητ Ντηπάρτμεντ, διότι δὲν ἤθελαν νὰ κλείσουν τὸ διάλογο καὶ τὴν συνεργασία στὴν ἐκστρατεία κατὰ τοῦ χαλιφάτου∙ οἱ Εὐρωπαῖοι ὑποδέχθηκαν ψυχρὰ τὴν προπαγάνδα καὶ μόνο ὁ ἀγγλικὸς τύπος τὴν πρόβαλε.