Ἡ ἀνατροπὴ τῆς δυναμικῆς στὴν Συρία ἀναγνωρίζεται πλέον ἀπ’ τοὺς Ἀμερικανούς, καθὼς μετὰ τὴν ἀπευλεθέρωση τοῦ Ἀλεπίου τὰ κυβερνητικὰ στρατεύματα βαδίζουν κατὰ τῆς Ράκκα, πρωτευούσης τοῦ χαλιφάτου∙ οἱ πρόσφυγες στὰ σύνορα τῆς Τουρκίας εἶναι αἰσθητὰ λιγώτεροι ἀπὸ ἐκείνους τῶν προηγουμένων ροῶν, ὅταν οἱ Τζιχαντιστὲς πολιορκοῦσαν τὴν μεγάλη πόλη, ἀλλὰ ἀπομένει τὸ πρόβλημα τῶν Κούρδων. Στὶς νοτιοανατολικὲς ἐπαρχίες τῆς Τουρκίας ὁ πόλεμος μαίνεται καὶ οἱ βομβαρδισμοὶ ἀμάχων ἀπ’ τὸν τουρκικὸ στρατὸ γενικεύονται, ἀλλὰ οἱ Δυτικοὶ σιωποῦν. Οἱ προοπτικὲς ὁριστικῆς νίκης τῆς Δαμασκοῦ εἶναι ὁρατές, ἐνῶ πολιορικεῖται στενὰ καὶ ἡ Ἰντλίμπ, κέντρο τῶν Τουρκμάνων στὰ τουρκικὰ σύνορα, ἀλλὰ καὶ ἀνακαταλαμβάνονται τὰ τελευταῖα ὀχυρὰ τῶν Ἰσλαμιστῶν στὸν νότο∙ ἡ Ἰορδανία ἀποδέχεται τὴν νέα κατάσταση καὶ ἤδη ἄρχισε συνομιλίες μὲ τὴν Δαμασκό, ἐνῶ φιλοξενεῖ δύο ἑκατομμύρια πρόσφυγες στὸ ἔδαφός της. Οἱ συνομιλίες τῆς Γενεύης, ὅταν ἐπαναληφθοῦν, θὰ ἀρχίσουν ἀπὸ ἄλλη βάση.