Στὶς ἀγορὲς σημειώθηκε ἰσχυρὴ πτώση, μὲ τὸ Τόκυο στὸ μεῖον 5,4%,
ἐξ αἰτίας τῆς ἀβεβαιότητος γιὰ τὸ πετρέλαιο καὶ τὴν ἀμερικανικὴ οἰκονομία∙ τὸ εὐρὼ βελτιώθηκε στὰ 1,1245 δολλάρια, ἀλλὰ ὑποχώρησε στὰ 129,0550 γιέν, ὅπως καὶ τὸ πετρέλαιο, 32,91, ἐνῶ ἀνέβηκε ὁ χρυσός, 1183,90. Οἱ ἐπενδυτὲς παραμένουν διστακτικοὶ στὶς τοποθετήσεις τους, διότι ἀναμένουν τὶς ἐξελίξεις στὴν Συρία, μὲ τὴν πρόοδο τῶν κυβερνητικῶν καὶ τὴν βεβαία πλέον ἐπικράτησή τους σὲ ὁλόκληρη τὴν χώρα∙ τὰ ὑψηλὰ ἐπιτόκια τῶν ἀμερικανικῶν ὁμολόγων, 2,5% στὰ διετῆ, ἐναντι 0,514% τῶν γερμανικῶν, δὲν συγκινοῦν τοὺς κεφαλαιούχους κι αὐτὸ δείχνει ὅτι δὲν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὶς οἰκονομικὲς προοπτικὲς τῆς Οὐάσιγκτον. Ἡ Εὐρωζώνη, ἐκτὸς τῆς Ἑλλάδος μόνον, βαδίζει πρὸς τακτοποίηση τῶν δημοσιονομικῶν της∙ ὁ Κλάους Ραίνγκλινγκ εἶναι σαφὴς στὶς ἐπισημάνσεις τους, «ὅλες οἱ χῶρες ρυθμίζουν τὶς ἐκρεμμότητές τους, μὲ μοναδικὴ ἐξαίρεση τὴν Ἑλλάδα». Ἔχουμε γίνει ὁ περίγελως ὅλων.