Τὸν κίνδυνο τῆς μετατραπῆς τῆς χώρας σὲ ἀποθήκη ψυχῶν, μὲ τὸν ἐγκλωβισμὸ ἐδῶ ἑκατοντάδων χιλιάδων μεταναστῶν, ἀναγνωρίζουν οἱ πάντες καὶ εἶναι ἡ κύρια αἰτία τῆς διαλλακτικῆς στάσεως τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη∙ ὁ Ναπολεοντίσκος τὰ ἔχει χαμένα καὶ ἀναζητάει κάλυψη ἀπ’ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ἀλλὰ «τὰ γεγενημένα οὐκ ἀπογίγνονται». Οἱ ἀριστερῆς ἀποκλίσεως κινήσεις πέρυσι καὶ οἱ συστηματικὲς καθυστερήσεις φέτος ἔφεραν τὴν καταστροφή, ἐπειδὴ ἡ κυβέρνηση ἔπαιζε μὲ τοὺς πρόσφυγες∙ οἱ διακινητὲς στέλνουν χιλιάδες στὰ νησιά, ἐπειδὴ φοβοῦνται ὅτι σύντομα θὰ ὑποχρεωθοῦν σὲ συμμόρφωση ἔστω καὶ ἀκούσης τῆς Ἄγκυρας. Τὸ πρόβλημα εἶναι οἱ ἐπιπτώσεις στὴν κοινωνία καὶ στὴν οἰκονομία∙ ἡ παρέμβαση τοῦ ΝΑΤΟ ἔγινε μὲ ἄλλα κριτήρια καὶ τὸν πρωθυπουργὸ ἀπόντα. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν Ἑλλάδα.