Τὴν πολλαπλῆ σημασία τοῦ λόγου, ὅταν παίρνει διάφορες ἔννοιες μία λέξη ἀνάλογα μὲ τὴν πολιτικὴ σκοπιμότητα τῆς στιγμῆς, θέτει ὡς κύριο παράγοντα τῆς ἀλλαγῆς τῆς νοοτροπίας τῶν πολιτῶν ὁ Ἰσοκράτης∙ οἱ δημαγωγοὶ ἄλλαζαν τὴν σημασία τῶν λέξεων. «Ἐπειδὴ δ’ οἱ λόγοι τοιαύτην ἔχουσι τὴν φύσιν»∙ ἐπειδὴ τὰ λόγια ἔχουν αὐτὴν τὴν ἰδιότητα. «Ὥσθ’ οἷόντ’ εἶναι περὶ τῶν αὐτῶν πολλαχῶς ἐξηγήσασθαι»∙ ὥστε μὲ τὶς ἴδιες λέξεις πολλὲς ἔννοιες νὰ ἀποδίδονται. «Καὶ τά τε μεγάλα ταπεινὰ ποιῆσαι καὶ τοῖς μικροῖς μέγεθος περιθεῖναι»∙ καὶ τὰ μεγάλα νὰ τὰ κάνουν μικρὰ καὶ τὰ μικρὰ νὰ τὰ προβάλουν ὡς μεγάλα. «Καὶ τά τε παλαιὰ καινῶς διελθεῖν καὶ τὰ περὶ τῶν νεωστὶ γεγενημένων ἀρχαίως εἰπεῖν»∙ καὶ τὰ παλαιὰ νὰ ἐμφανίζονται ὡς νέα καὶ τὰ νέα νὰ τὰ παρουσιάζουν ὡς παλαιά. Ἦταν σημαντικὲς οἱ ἀλλαγὲς στὴν σημασία τῶν λέξεων κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου.