Ἡ ἔξοδος τῆς Βρεταννίας ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση θεωρεῖται ὡς πιθανώτερη ἐξέλιξη, μετὰ τὴν συμπαράσταση στὸ ὄχι τοῦ δημάρχου τοῦ Λονδίνου καὶ πέντε ὑπουργῶν, ἐνῶ σὲ πολλὲς εὐρωπαϊκὲς πρωτεύουσες ἐπανασχεδιάζουν τὸ μέλλον της∙ ὁ δημοφιλὴς Μπόρις Τζόνσον δήλωσε ὅτι δὲν ἔχει μέλλον ἡ δημοκρατία στὴν Εὐρώπη καὶ ὅτι κινδυνεύουν ἀπ’ τοὺς τρομοκράτες, ἐὰν παραμείνουν μέλη τῆς Ἑνώσεως. Ὁ πρωθυπουργὸς ἀγωνίζεται σχεδὸν μόνος, καθὼς καὶ ἡ πλειοψηφία τῶν κομματικῶν ὀργανώσεων τῶν Συντηρητικῶν τάσσεται ὑπὲρ τοῦ ὄχι, παρὰ τὶς προειδοποιήσεις τῶν ἐπιχειρηματικῶν κύκλων∙ οἱ αὐτοκρατορικὲς ρίζες καὶ ἡ προπαγάνδα τῆς ἀτλαντικῆς διαπλοκῆς συμπράττουν μὲ τὶς προσωπικὲς φιλοδοξίες, καθὼς ὁ δήμαρχος τὸ θεωρεῖ βέβαιο, ὅτι ἡ ἧττα τοῦ Νταίηβιντ Κάμερον στὸ δημοψήφισμα ὁδηγεῖ στὴν παραίτησή του καὶ ἀνοίγει τὸν δρόμο γιὰ τὴν ἀνάδειξή του στὴν πρωθυπουργία. Ἡ Εὐρωζώνη ἀναδεικνύεται πλέον, παρὰ τὴν ὀξύτατη προσφυγικὴ κρίση, στὸ ὀχυρὸ τῆς πολιτικῆς ἑνοποιήσεως.