Ἡ ἄσκηση κριτικῆς ἐκ μέρους τῶν πολιτῶν στοὺς λόγους τῶν πολιτικῶν καθορίζει τὴν πρακτική τους, τοῦ ἐὰν θὰ ἀποδεχθοῦν τὰ λεγόμενά τους, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ἢ θὰ τὰ ἀξιολογήσουν∙ ἡ ἀνεκτικὴ στάση τῶν πολιτῶν στοὺς λόγους τῶν δημαγωγῶν ὁδήγησε στὰ μεγάλα λάθη καὶ στὶς ἀτυχίες τῆς πολιτείας. «Καίτοι τινὲς ἐπιτιμῶσι τῶν λόγων τοῖς ὑπὲρ τοὺς ἰδιώτας ἔχουσι καὶ λίαν ἐπηκριβωμένους»∙ καίτοι κάποιοι ἐπικρίνουν τοὺς λόγους ὅσοι λέγονται ὑπὲρ τῶν ἰδιωτῶν, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι καλῶς μελετημένοι. «Καὶ τοσοῦτον διημαρτήκασιν ὥστε τοὺς πρὸς ὑπερβολὴν πεποιημένους πρὸς τοὺς ἀγῶνας τοὺς περὶ τῶν ἰδίων συμβολαίων σκοποῦσιν»∙ καὶ τόσο κάνπυν λάθος ὥστε καὶ ὅσους ἐγράφησαν καθ’ ὑπερβολὴν καὶ ἀποβλέπουν στὴν ἐξυπηρέτηση τῶν ἀγώνων τῶν ἰδίων συμφερόντων τους στὰ δικαστήρια παραβλέπουν. Στὴν ἐποχὴ τῆς παρακμῆς τῆς δημοκρατίας ἀναφέρεται ὁ Ἰσοκράτης στὴν διάρκεια τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου καὶ στὴν περίοδο τῶν τριάκοντα τυράννων.