Τὴν ὑπερεκτίμηση τῶν προσωπικῶν τους ἀγώνων ἀπ’ τοὺς δημαγωγοὺς πρέπει νὰ προσέχουν οἱ πολῖτες, ὥστε νὰ διαπιστώνουν ποιοὶ κινοῦνται ἰδιοτελῶς∙ μὲ τὶς πολλὲς ὑποσχέσεις παρέσυραν εὔκολα τὸν λαὸ σὲ περιπέτειες, ὅπως τὸ πλήρωσε ἀκριβὰ ἡ ἀθηναϊκὴ δημοκρατία. «Ὥσπερ ὁμοίως δέον ἀμφοτέρως ἔχειν, ἀλλ’ οὐ τοὺς μὲν ἀσφαλῶς τοὺς δ’ ἐπιδεικτικῶς»∙ νὰ ἀξιολογοῦν τοὺς λόγους ὅλων χρειάζεται, καὶ ὄχι ἄλλους νὰ τοὺς πιστεύουν καὶ ἄλλων νὰ καταλαβαίνουν τὶς προσποιήσεις τους. «Ἢ σφᾶς μὲν διορῶντας τὰς μετριόττητας, τὸν δ’ ἀκριβῶς ἐπιστάμενον λέγειν ἁπλῶς οὐκ ἂν δυνάμενον εἰπεῖν»∙ ἢ οἱ ἴδιοι νὰ διαβλέπετε τὶς μετριότητες, ἢ καὶ ὅποιον γνωρίζει ἀκριβῶς τὸ ἀντικείμενο ἀλλὰ δὲν μπορεῖ εὔκολα νὰ τὸ παρουσιάσει. «Οὗτοι μὲν οὖν οὐ λελήθασιν ὅτι τούτους ἐπαινοῦσιν ὧν ἐγγὺς αὐτοὶ τυγχάνουσιν ὄντες»∙ ἀλλὰ αὐτοὶ λοιπὸν δὲν ξεχνοῦν ὅτι τοὺς δικούς τους ἐπαινοῦν μὲ τοὺς ὁποίους συμβαίνει νὰ εἶναι μαζί.