Ὁ ἐπισκέπτης μὲ τὸ ποὺ άντικρύζει τὸ τοπίο τῶν Δελφῶν αὐτὲς τὶς μέρες πιάνεται ἡ καρδιά του∙ τὸ ὡραῖο πευκοδάσος, δεμένο καλαίσθητα μὲ τὸ ἀσύγκριτο δελφικὸ τοπίο, σχηματίζοντας τὴν μοναδικὴ ἴσως αἰσθητικὴ τελειότητα, τὸ βλέπει, μετὰ τὶς στροφὲς τῆς Ἀράχωβας, κατὰ 80% κατάμαυρο, μὲ τὰ φύλλα τῶν δένδρων μαυρισμένα∙ ὅταν πλησιάζεις διαπιστώνεις ὅτι ἑκατομμύρια κάμπιες κατατρώγουν ὅ,τι πράσινο ὑπάρχει καὶ κρέμονται πάνω στὶς πευκοβελόνες. Πολλοὶ ἐπισκέπτες διαμαρτυρήθηκαν στὶς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες, ἀλλὰ τὸ Δασαρχεῖο ἀπάντησε ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τίποτε, διότι δὲν ἔχει καθόλου χρήματα∙ ὅλες οἱ δημόσιες ὑπηρεσίες ὑπολειτουργοῦν, οὔτε βενζίνη γιὰ τὰ αὐτοκίνητα δὲν ἔχουν, ὄχι νὰ προγραμματίσουν καὶ ράντισμα στὰ δάση τῆς περιοχῆς τους…