Ἡ ἑνότης τῶν Ἑλλήνων, στὸν πόλεμο κατὰ τῶν Περσῶν, ἦταν γενικὸ αἴτημα, ἀλλὰ δὲν γινόταν ἀποδεκτὸ∙ ἦταν ἰσχυρὸς ὁ ἀνταγωνισμὸς Ἀθηναίων καὶ Σπαρτιατῶν. «Τὴν μὲν οὖν ἡμετέραν πόλιν ῥᾴδιον ἐπὶ ταῦτα προαγαγεῖν»∙ τὴν πόλη μας εἶναι εὔκολο νὰ τὴν ὁδηγήσουμε στὴν ἑνότητα τῶν Ἑλλήνων. «Λακεδαιμόνιοι δὲ νῦν μὲν ἔτι δυσπείστως ἔχουσι»∙ ἀλλὰ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀκόμη καὶ τώρα εἶναι δύσπιστοι. «Παρειλήφασι γὰρ ψευδῆ λόγον, ὡς ἔστιν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι πάτριον»∙ διότι ἔχουν κληρονομήσει τὴν ψεύτικη πεποίθηση, ὅτι εἶναι πατρική τους ἐντολὴ τὸ ἡγεῖσθαι. «Ἢν δ’ ἐπιδείξῃ τις αὐτοῖς ταύτην τὴν τιμὴν ἡμετέραν οὖσαν μᾶλλον ἢ ‘κείνων»∙ ἐὰν δὲ κάποιος ἀποδείξει σὲ αὐτοὺς ὅτι αὐτὴ ἡ τιμὴ ἀνήκει σὲ ἐμᾶς παρὰ σὲ ἐκείνους. «Τάχ’ ἂν ἐάσαντες τὸ διακριβοῦσθαι περὶ τούτων ἐπὶ τὸ συμφέρον ἐλθεῖν»∙ θὰ ἐπέτρεπαν ἴσως νὰ ἐξακριβῶσαι ἀπὸ αὐτοὺς ὅτι εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τους. Ἐλπίζει στὴν Πανελλήνια ἑνότητα.