Τὸ προσφυγικὸ φαίνεται ὡς καταλύτης τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων, διότι ὁ Ναπολεοντίσκος βλέπει τὴν πλήρη ἀποτυχία τῶν ἐπιδιώξεών του, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν ἑλληνοτουρκικὴ συνάντηση τῆς Σμύρνης καὶ τὴν ἀπαράδεκτη μειοδοσία του στὰ ἐθνικὰ θέματα∙ παρὰ τὴν σχετικὴ ἁπαλὴ στάση τῆς ἀντιπολιτεύσεως, λόγῳ εἰδικῆς εὐαισθησίας μᾶλλον, ἡ κατακραυγὴ στὸν ἑλληνικὸ λαὸ κορυφώνεται. Ἔτσι ἔβαλε τὸν ἀναπληρωτὴ ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν νὰ δηλώσει ὅτι στὰ ἑλληνοτουρκικὰ ἡ λύση εἶναι διπλωματικὴ ἢ πόλεμος∙ ἀλλὰ ἀγνοεῖ προκλητικά, ὅτι τὸ θέμα εἶναι οἱ παραχωρήσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ του πρὸς τοὺς Τούρκους καὶ ἡ δουλικὴ στάση ἀπέναντί τους ὁλόκληρο χρόνο. Τοὺς πρόσφυγες τοὺς ἔφερε ὁ Ναπολεοντίσκος στὴν Ἑλλάδα, ὁ ὁποῖος ἀκόμη καὶ τώρα ἀρνεῖται τὴν παρέμβαση τῆς ΚΥΠ γιὰ τὴν πάταξη τῶν διακινητῶν∙ ὅλοι γνωρίζουν, Ἕλληνες καὶ Εὐρωπαῖοι, ὅτι οἱ δουλέμποροι, σὲ συνεργασία μὲ τὶς τουρκικὲς ἀρχές, μὲ συγκεκριμένο σχέδιο, κατευθύνουν τοὺς μετανάστες στὰ νησιά μας.