Ἡ ὑπεροχὴ τῶν Ἀθηναίων στὴν θάλασσα εἶχε ἀποκατασταθεῖ μὲ τὴν δεύτερη ἡγεμονία της, ἂν καὶ ὄχι στὸν ἴδιο βαθμὸ μὲ τὴν πρώτη∙ πολλοὶ εἶχαν πιστέψει στὴν Ἀθήνα, ἀλλὰ ἡ ὑπεροχὴ τῆς Σπάρτης στὴν ξηρὰ παρέμεινε καὶ ἡ ἡγεμονία της ἀδιατάρακτη. «Οὐδεὶς γὰρ ἂν ἑτέραν πόλιν ἐπιδείξειε τοσοῦτον ἐν τῷ πολέμῳ τῷ κατὰ γῆν ὑπερέχουσαν»∙ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ παρουσιάσει μιὰ ἄλλη πόλη τόσο πολὺ ὑπερέχουσα στὸν κατὰ ξηρὰν πόλεμο. «Ὅσον τὴν ἡμετέραν ἐν τοῖς κινδύνοις τοῖς κατὰ θάλασσαν διαφέρουσαν»∙ ὅσο ἡ δική μας πόλη διαφέρει στοὺς κινδύνους τῆς θαλάσσης. «Τοῦτο δ’ εἴ τινες μὲν μὴν νομίζουσι δικαίαν εἶναι τὴν κρίσιν»∙ καὶ αὐτὸ ἂν κάποιοι δὲν πιστεύουν ὅτι εἶναι δίκαιη ἡ κρίση. «Ἀλλὰ πολλὰς τὰς μεταβολὰς γίγνεσθαι»∙ ἀλλὰ ὅτι γίνονται πολλὲς μεταβολὲς στὴν δύναμη ἑκάστης πόλεως. Ἐννοεῖ δηλαδὴ ὁ Ἰσοκράτης ὅτι ἀκολουθεῖ νομοτελειακὰ ἡ παρακμὴ τῆς σπαρτατικῆς ἡγεμονίας.