Οἱ συλλήψεις διακινητῶν ἀποτελεῖ τὸ κριτήριο τῆς τακτικῆς τῆς κυβερνήσεως ἀπέναντι στὴν εἰσβολὴ τῶν μεταναστῶν∙ τὸ 2014, μὲ τέσσερες περίπου χιλιάδες πρόσφυγες τὸν μῆνα κατὰ μέσον ὅρο, οἱ συλλήψεις τῶν δουλεμπόρων ἦταν ἕνας στοὺς δεκατέσσερες∙ οἱ περισσότεροι μάλιστα ἀπὸ αὐτοὺς καταδικάσθηκαν καὶ παραμένουν στὴν φυλακή. Τὸ 2015, μὲ 850000 μετανάστες οἱ συλλήψεις εἶναι μόλις ἕνας στὶς ἑκατὸ χιλιάδες, δηλαδὴ ἐννέα∙ ἡ διαφορὰ καταγράφει τὸν τρόπο ἀντιδράσεως τῶν δύο κυβερνήσεων καὶ τὴν κινητοποίηση ἢ μὴ τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν. Ὁ Ναπολεοντίσκος ἔχει δώσει ἐντολὴ γιὰ πλήρη ἀνοχὴ ἀπέναντί τους, ἐνῶ καὶ οἱ ὑπουργοὶ ἀκόμη καὶ τώρα τοὺς θεωροῦν εὐπρόσδεκτους∙ τὴν τακτικὴ αὐτὴ πληρώνουν οἱ δυστυχισμένοι αὐτοὶ καὶ ἡ Ἑλλάς.