Ἀξιολόγηση, πάλιν ἐλπίδες

Οἱ ἐλπίδες ἐπανῆλθαν στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὸ κουαρτέτο, ἀλλὰ χωρὶς καμμία βεβαιότητα, διότι τὰ μέτρα θὰ εἶναι τρομερά, περικοπὲς συντάξεων, αὔξηση φορολογίας καὶ ἐπιδείνωση τῆς ὑφέσεως∙ ὁ χρόνος τελειώνει καὶ ὁ Ναπολεοντίσκος γνωρίζει ὅτι δὲν ἔχει καθόλου περιθώρια, κλείνει τὴν συμφωνία καὶ φέρνει τὰ νομοσχέδια στὴν Βουλή, ὁπότε ἀκολουθεῖ τὴν τύχη του, διότι δὲν ψηφίζονται μὲ κανέναν τρόπο ἐκμυστηρεύονται πολλοὶ βουλευτές του στὴν Βουλή, ἢ ἀποχωρεῖ πρὶν καὶ ἀρχίζουν οἱ συνταγματικὲς διαδικασίες. Ἡ ἁβροφροσύνη τῶν Εὐρωπαίων στὶς Βρυξέλλες ἀπευθύνονται στὴν Ἑλλάδα κι ὄχι στὸν πρωθυπουργό της καὶ στὴν δεδομένη ἀπόφασή τους νὰ μὴν ἐπιτρέψουν τὴν πλήρη διάλυση τῆς χώρας∙ στὸ ἐσωτερικὸ ἡ ἐξέγερση τῶν κοινωνικῶν τάξεων ἔχει ἀνασταλεῖ κατὰ τὰ φαινόμενα, ἀλλὰ ἀναμένεται ἐκρηκτική, μόλις ἀνακοινωθεῖ ἡ συμφωνία. Ἡ μεσαία τάξη περιθωροποιεῖται ἀπολύτως∙ ἦταν τὸ σχέδιο τῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκόπων, ἀλλὰ δὲν πρόλαβε ὁ Ναπολεοντίσκος τὴν ὁλοκλήρωσή του.