Ἡ ἀπαξίωση τῆς ἐπαναστάσεως ἀπ’ τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ τὸν ὑπουργὸ Παιδείας, καθὼς δὲν ἀνέφεραν λέξη γιὰ Τουρκία, καὶ ἡ ἀπουσία τοῦ πρωθυπουργοῦ ἀπ’ τὶς δημόσιες τελετὲς ἔχουν σχολιαθεῖ ποικιλοτρόπως∙ ὁπωσδήποτε μέτρησε ὁ φόβος γιὰ ἀποδοκιμασίες τοῦ κόσμου, ἀλλὰ μποροῦσε νὰ μὴν συνοδευθεῖ ἀπὸ μειοδοτικὲς στὰ ἐθνικά μας θέματα ἀπόψεις, ὅπως καὶ τοῦ βουλευτῆ του στὴ συνέχεια. Οἱ πολιτικοὶ κύκλοι πιστεύουν ὅτι πρόκειται γιὰ ἐξόφληση λογαριασμῶν ἀπέναντι στοὺς ἐπικυριάρχους τους ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους ἀπ’ τὴν ἀντιπολιτευτικὴ περίοδο∙ βλέπουν αὐτοὶ ὅτι χάνουν τὸ παιχνίδι, διότι τὸν ἀνέβασαν στὴν ἐξουσία γιὰ νὰ χρεωκοπήσει τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ διαλύσει τὴν Εὐρωζώνη, ἀλλὰ ἀπέτυχε παταγωδῶς. Ἔτσι τὸν ὑποχρεώνουν σὲ κινήσεις μειοδοσίας, ὡς ὑποθῆκες γιὰ τὸ μέλλον. Δὲν μποροῦν νὰ ζητήσουν τίποτε περισσότερο…