Στὴν ἐντατικοποίηση τῶν ἐλέγχων τῶν μεταναστῶν ὑποχρεώνεται ἡ κυβέρνηση, μετὰ τὶς αὐστηρὲς παρεμβάσεις Φρόντεξ καὶ Εὐρωπαίων ἀστυνομικῶν∙ ἀρχὴ εἶναι ἡ σύλληψη τῶν ἐννέα ξένων στὴν Κῶ, μὲ διασυνδέσεις στὴν Τουρκία, ἐνῶ διαπιστώνεται ὅτι τὰ πλοκάμια τους ἐπεκτείνονται στοὺς ἄλλους καταυλισμοὺς καὶ στὰ ὑπόλοιπα νησιά. Οἱ ἐνέργειες γίνονται συντονισμένα, καθὼς ἔχουν προσαχθεῖ δεκατρία ἄτομα στὶς Βρυξέλλες καὶ στὸ Παρίσι, ἐνῶ ἔχουν κρατηθεῖ ἑπτὰ ὡς συνεργοὶ στὶς τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις∙ οἱ εὐρωπαϊκὲς ἀρχὲς ἔχουν τρεῖς στόχους, τοὺς μετανάστες δεύτερης γενιᾶς στὶς εὐρωπαϊκὲς χῶρες ποὺ ἔχουν ἐνταχθεῖ στὸ ἰσλαμικὸ κίνημα καὶ ἔχουν ταξειδέψει πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς σὲ Συρία καὶ Ἰράκ∙ τοὺς ἴδιους καὶ τοὺς συνεργάτες τους ποὺ ταξειδεύουν ἀνάμεσα στοὺς μετανάστες καὶ φθάνουν στὴν Εὐρώπη ἀπ’ τοὺς γνωστοὺς δρόμους∙ τοὺς ἀκτιβιστὲς καὶ ἄλλους, ἀκροδεξιοὺς ἢ ἀκροαριστερούς, ποὺ ἐμφανίζονται ὡς συμπαραστάτες τους ἢ πολέμιοί τους, ἀλλὰ ποὺ ὑπονομεύουν ὁμοῦ τὴν δημόσια ἀσφάλεια.