Τὶς εὐεργεσίες τῆς θεᾶς Δήμητρος στοὺς Ἀθηναίους ἀναφέρει ὡς πρῶτο φυσικὸ δῶρο τῆς Ἀττικῆς ὁ Ἰσοκράτης∙ ὅταν ἡ θεὰ περιπλανιόταν σὲ ἀναζήτηση τῆς κόρης της Περσεφόνης ἔγινε δεκτὴ ἀπ’ τὸν Κελεὸ καὶ τὴν Μετάνειρα στὴν Ἐλευσίνα, ὅπου τοὺς δίδαξε τὴν καλλιέργεια τῶν σιτηρῶν καὶ τὰ Ἐλευσίνεια μυστήρια. «Καὶ πρὸς τοὺς προγόνους ἡμῶν εὐμενῶς διατεθείσης ἐκ τῶν εὐεργεσιῶν ἃς οὐχ’ οἷόντ’ ἄλλοις ἢ τοῖς μεμυημένοις ἀκούειν»∙ καὶ στοὺς προγόνους φέρθηκε εὐμενῶς καὶ ἀπ’ τὶς εὐεργεσίες της τὶς ὁποῖες οἱ ἄλλοι δὲν ἀκοῦνε παρὰ μόνο οἱ μεμυημένοι. «Καὶ δούσης δωρεὰς διττὰς αἵπερ μέγισται τυγχάνουσιν οὖσαι»∙ καὶ μᾶς προσέφερε διττὲς δωρεὲς οἱ ὁποῖες συμβαίνει νὰ εἶναι οἱ μέγιστες. «Τούς τε καρπούς, οἳ τοῦ μὴ θηριωδῶς ζῆν ἡμᾶς αἴτιοι γεγόνασι»∙ τοὺς καρποὺς τῆς γῆς πρῶτα οἱ ὁποῖοι μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ μὴν ζοῦμε σὰν θηρία. Τὰ δημητριακὰ ἀπ’ τὴν θεὰ ὀνομάσθηκαν.