Ἡ κατάληψη τῆς σιδηροδρομικῆς γραμμῆς στὴν Εἰδομένη ἀπ’ τοὺς μετανάστες, με τὴν παρότρυνση τῶν ἀκτιβιστῶν, ἔχει ὁδηγήσει στὸν οἰκονομικὸ ἀποκλεισμὸ τῆς χώρας, πέραν τῆς διακοπῆς τοῦ ἐμπορίου∙ πολλὲς ἑταιρεῖες σχεδιάζουν τὴν διεκδίκηση ἀποζημιώσεων ἀπ’ τὸ κράτος, ἐνῶ οἱ πολυεθνικὲς ξανασκέπτονται τὴν παραμονή τους στὴν χώρα. Ὁ Ναπολεοντίσκος δείχνει ὅτι δὲν τὸν ἐνδιαφέρει, ἀλλὰ ἀπαλλάσσει τὸν ὑπουργό του γιὰ τὸ «πόθεν ἔσχες», χωρὶς ἄνοιγμα τραπεζικῶν λογαριασμῶν, καὶ μὲ δοτὴ πλειοψηφία στὴν Ἐπιτροπή, καὶ δὲν δέχεται ἄρση τῆς ἀσυλίας του γιὰ τὶς ἀτασθαλίες στὸ Πολυτεχνεῖο Κρήτης. Τὸ ἴδιο κάνει καὶ γιὰ τὶς σχέσεις του μὲ τοὺς ἐκβιαστές, ὅταν τουλάχιστον οἱ φωτογραφίες του μαζί τους δείχνουν πολὺ στενὴ οἰκειότητα∙ οἱ βαθύτερες διασυνδέσεις ἀποκαλύπτονται καὶ ἀκολουθεῖ νομοτελειακὰ ἡ λογοδοσία.