Τὴν καλύτερη περιγραφὴ τῆς συνεισφορᾶς τοῦ Γιάννη Ἀγγέλου ἔκανε ὁ Κώστας Καραμανλῆς στὸν ἀποχαιρετισμὸ τοῦ στενώτερου συνεργάτου του ἐπὶ τριανταπέντε χρόνια. «Φίλε σὲ χαιρετῶ μὲ αἰσθήματα σεβασμοῦ καὶ θαυμασμοῦ. Γιὰ τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς σου νὰ ἀντιμετωπίσεις μὲ ὑπερηφάνεια καὶ καρτερικότητα ὅλες τὶς ἀντιξοότητες. Ποὺ στάθηκες ὄρθιος, ἀκόμα καὶ ἀπέναντι στὸ ψέμα καὶ τὴν συκοφαντία. Ποὺ δὲν λύγισες ἀπέναντι στὴν κατάφωρη καὶ μεθοδευμένη ἀδικία ποὺ στήθηκε σὲ βάρος σου. Ποὺ πάλεψες παλληκαρίσια καὶ δικαιώθηκες. Γιατί ἤσουν τὸ φῶς. Καὶ στὸ τέλος τὸ φῶς πάντα νικᾶ τὸ σκοτάδι». Λακωνικὸς καὶ περιεκτικὸς ὁ πρώην πρωθυπουργὸς ἀποχαιρέτισε τὸν ἄνθρωπό του καὶ κατέθεσε τὴν ὑποθήκη του γιὰ τὶς περιπέτειες τῆς χώρας.