Ἡ συνοχὴ τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῶν διαφόρων χωρῶν, στὴν συνεργασία τους γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς τρομοκρατίας, ὑπὸ τὸν ἑνιαῖο εὐρωπαϊκὸ μηχανισμό, εἶναι τὸ δυσκολώτερο πρόβλημα∙ οἱ μυστικὲς ὑπηρεσίες δροῦν κατὰ τὴν ψυχολογία καὶ τὶς παραδόσεις ἑκάστου λαοῦ, μὲ τὶς παλιὲς ἀντιπαλότητες, Γερμανῶν καὶ Γάλλων παραδείγματι. Διαπιστώνεται ὅτι δὲν αἴρονται εὔκολα οἱ παραδόσεις αὐτές, οὔτε ἐνσωματώνονται σὲ ἑνιαῖο τρόπο δράσεως ἀπ’ τὴν μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη∙ ὁπωσδήποτε ἔχουν γίνει σημαντικὰ βήματα αὐτοὺς τοὺς λίγους μῆνες, ἀλλὰ ἀπομένουν περισσότερα, ὥστε στὸν ἀέρα νὰ πιάνει ὁ ἕνας τὴν σκέψη τοῦ ἄλλου. Ἡ καταπολέμηση τοῦ ἐγκλήματος καὶ ἰδιαιτέρως τῆς τρομοκρατίας, ἀπαιτεῖ σύμπνοια στὸν τρόπο τοῦ σκέπτεσθαι καὶ ἄνετη παρακολούθηση τῆς διαισθήσεως, ψυχολογία εἶναι καὶ αὐτὸ ἐπιδιώκουν οἱ διευθύνοντες τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κέντρο στὸ Ἄμστερνταμ∙ μὲ τὶς μικρότερες χῶρες εἶναι χειρότερα τὰ προβλήματα, διότι παρουσιάζεται καὶ ἡ ἀπροθυμία συνεργασίας, ὅπως μὲ τὴν Ἑλλάδα.