Ἡ τελικὴ δοκιμασία τοῦ Ναπολεοντίσκου ἔχει ἀρχίσει πλέον καὶ ὁ ἴδιος ἀντιδρᾶ σπασμωδικά, διότι ζεῖ τὶς ἐξελίξεις, χωρὶς σχεδὸν καμμία δυνατότητα προσωπικῆς του παρεμβάσεως∙ πέραν τῶν ἀλλεπαλλήλων λαθῶν του στὰ ἐσωτερικὰ προβλήματα -ἄλλωστε δὲν βρίσκεται νὰ ἔχει λύσει καὶ κανένα θέμα, ὅποιο πιάνει στὰ χέρια του τὸ φέρνει στὴν καταστροφή-, τοῦ ἦρθαν καὶ δύο ἄλλα ἐξωτερικά. Ἡ ἐπίσκεψη σὲ Γαλλία καὶ Βέλγιο ἐξελίχθηκε σὲ χαριστικὴ βολὴ μᾶλλον γιὰ τὸν ἴδιο∙ ὁ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ τὸν δέχεται, χωρὶς οὔτε κἂν μιὰ φωτογραφία μαζί του –κάτι σπάνιο ἂν ὄχι μοναδικὸ στὴν γαλλικὴ διπλωματία-, ἀλλὰ καὶ ὁ γαλλικὸς τύπος ἀγνοεῖ ἐπιδεικτικώτατα τὸ γεγονός, ἐνῶ ἀφήνει πολλὲς αἰχμὲς γιὰ τὴν κωλυσιεργεία τῶν ἑλληνικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν στὸν ἔλεγχο τῶν μεταναστῶν καὶ στὴν συνεργασία τους μὲ τὸ Κέντρο Ἀσφαλείας τοῦ Ἄμστερτναμ, ὅπως καὶ ὅτι δὲν δίδει ὅλες τὶς σχετικὲς μὲ τὴν τρομοκρατία πληροφορίες. Δεύτερον, ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ καὶ ὁ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ ἀρνοῦνται νὰ τὸν δεχθοῦν∙ καὶ ἡ μὲν καγκελάριος δικαιολογημένα, διότι γνωρίζει τὰ προβλήματά μας ὅπως λέει ὁ ἐκπρόσωπός της. Ἀλλὰ ὁ πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς πολὺ σπανίως ἔχει ἀπορίψει συνάντηση μὲ πρωθυπουργὸ τῆς Εὐρωζώνης, ὅταν μάλιστα εἶναι γνωστὸ τὸ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον του γιὰ τὴν Ἑλλάδα∙ κάτι ἄλλο ὑποκρύπτει ἡ ἀλληλουχία τῶν γεγονότων, μᾶλλον ὑποδηλώνουν ἑνιαία στάση Βερολίνου, Παρισίων, Βρυξελλῶν.
Ἡ ἀπάντηση ἦρθε τὴν ἑπομένη, μὲ τὴν δημοσίευση σὲ κυριακάτικη ἐφημερίδα, ὅτι ὁ πρωθυπουργὸς εἶπε στὸν Φρανσουὰ Ὁλλὰντ ὅτι, ἐὰν δὲν δοθεῖ πολιτικὴ λύση στὴν ἀξιολόγηση, θὰ παραιτηθεῖ∙ ἡ ἀπειλή, ὅπως τὴν ἐκστομίζει, διότι δὲν εἶναι ἀπειλὴ παρὰ εὐχὴ γιὰ τὸν τόπο, εἶναι γνωστὴ εἰς τὸ κλεινὸν ἄστυ∙ ἡ δημοσίευση ὅμως ἔγινε ἀπ’ τὴν ἐφημερίδα ποὺ τὸν στήριξε μανιακὰ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια καὶ ὁ μεγάλος οἰκονομικὸς παράγων ἐκδότης της ἐπίσης, ἐνῶ εἶχαν ὑπονομεύσει ἀπροκάλυπτα τοὺς Κώστα Καραμανλῆ καὶ Ἀντώνη Σαμαρᾶ, γνωστὰ αὐτά. Ἡ διερεύνηση τῆς πολιτικῆς προεκτάσεως τοῦ γεγονότος ἔχει ἐνδιαφέρον∙ ὁ μεγαλοπαράγων σπανίως κάνει μὴ ζυγισμένες κινήσεις καὶ σπανιώτερα ἀκόμη προβαίνει σὲ κάποια ἐνέργεια, χωρὶς τὴν συνεννόηση μὲ τοὺς Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανοὺς «ἑταίρους» του. Στὴν πράξη ἐπισφραγίζεται ἡ πλήρης ἀπομόνωση τοῦ Ναπολεοντίσκου στὴν Εὐρώπη καὶ Ἀμερική∙ ὅσες προσπάθειες κι ἂν ἔκανε γιὰ προσέγγισή τους ἔχουν ἀποτύχει καὶ αὐτὸ γιατὶ κινεῖται ἀπὸ ἄλλα κέντρα. Εἶχε ταυτισθεῖ ἀπολύτως μὲ τοὺς ἀτλαντικοὺς κερδοσκόπους καὶ τοὺς ὑπηρέτησε πιστὰ πέρυσι μὲ τὴν ἐκβιαστικὴ πολιτικὴ γιὰ ἔξοδο ἀπ’ τὸ εὐρὼ καὶ χρεωκοπία τῆς Εὐρωζώνης, ὅπως οἱ ἴδιοι τὸν ὑποχρέωναν∙ ἀπέτυχε οἰκτρῶς καὶ ἐπιβίωσε μὲ τὴν στροφὴ τὸν Ἰούλιο, ἀλλὰ ἐπανῆλθε στὶς ἐξαρτήσεις του, μὲ ἀποκορύφωμα τὸ μεταναστευτικὸ καὶ τὴν τρομοκρατία. Οἱ δεσμεύσεις του ἀποδείχθηκαν ἀνώτερες τῶν προσωπικῶν ἐπιλογῶν, μᾶλλον φάνηκε χωρὶς καθόλου προσωπικὲς ἐπιλογές.
Οἱ Εὐρωπαῖοι θεωροῦν πρωτεῦον πρόβλημά τους τὴν τρομοκρατία καὶ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἔχει δώσει ἀποδείξεις, ὄχι μόνο γιὰ ἄρνηση συνεργασίας καὶ κακὴ συμπεριφορά, ἀλλὰ καὶ γιὰ συγκάλυψη πολλῶν τρομοκρατικῶν διασυνδέσεών της∙ ἡ ἄρνησή της νὰ δώσει στοὺς Εὐρωπαίους ἀστυνομικοὺς τοὺς φακέλους τῶν σχέσεων κυβερνητικῶν στελεχῶν μὲ τρομοκράτες θεωρεῖται ἔγκλημα καθοσιώσεως. Αὐτὸ καθορίζει τὴν στάση τῆς Εὐρωζώνης καὶ στὴν ἀξιολόγηση, γιὰ τὴν καθυστέρηση τῆς ὁποίας προσφέρει ὅλες τὶς «ὑπηρεσίες» του τὸ Μαξίμου, ἀλλὰ δὲν ἀρκοῦν αὐτὲς γιὰ τὴν ἐξήγησή της∙ ἡ ἀπομόνωση στὴν Εὐρώπη εἶναι τὸ κύριο πολιτικὸ πρόβλημα πλέον τῆς χώρας, μὲ πολλαπλὲς προεκτάσεις. Τὸ κενὸ τὸ καλύπτει εὐτυχῶς γιὰ τὴν Ἑλλάδα σὲ μεγάλο βαθμὸ ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, ἀλλὰ αὐτὸ σημαίνει πολλὰ στὴν πολιτική μας ἀπομόνωση∙ ἡ ἀντιπολίτευση, ὄχι μόνο δὲν ταυτίζεται μὲ τὴν κυβέρνηση στὴν τακτική της στὸ μεταναστευτικὸ καὶ τρομοκρατικό, ἀλλὰ καὶ καταγγέλλει τὶς παρενέρεγειές της, στὸν βαθμὸ τοῦ δυνατοῦ, διότι ἔτσι πρέπει διπλωματικά. Οἱ εὐρωπαϊκὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες ὅμως ἀποκτοῦν πλὲον τὴν σύμπνοιά τους καὶ τὴν ἑνιαία διαίσθηση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς τρομοκρατίας καὶ δὲν ἀνέχονται ἐσωτερικὴ ὑπονόμευση μὲ κανέναν τρόπο∙ ἀντιδροῦν ὅπως φύσει γνωρίζουν αὐτὲς οἱ ὑπηρεσίες.
Ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς καὶ οἱ συγκρατημένες τουριστικὲς κρατήσεις, ἢ καὶ ματαιώσεις τους στὰ νησιὰ τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου καὶ στὴν Χαλκιδικὴ καὶ ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα, προσλαμβάνουν ἐκρηκτικὸ χαρακτῆρα∙ ἡ κυβέρνηση κάνει τὰ πάντα γιὰ τὴν ἐπιδείνωση τῆς καταστάσεως. Ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς βρῆκε ἄλλη εὐκαιρία, γιὰ τὴν παρεμπόδιση τῆς λειτουργίας τῶν χρυσωρυχείων τῶν Σκουριῶν καὶ ὁ ἕτερος προβάλλει νέα ἐμπόδια στὸν ΟΛΠ, ἐνῶ οἱ κρατικοδίαιτοι ἐργατοπατέρες ἀπειλοῦν τὴν διακοπὴ τῆς πωλήσεως τῶν ἀεροδρομίων∙ ἕνα ἀντιλαμβάνονται οἱ ξένοι ἐπενδυτές, ὅτι, μὲ τὴν κυβέρνηση αὐτή, δὲν ἔχουν προοπτικὲς συνεργασίας μὲ τὴν χώρα μας. Αὐτὸ τὸ γνωρίζει ἄριστα ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα καὶ ἐπέτρεψε τὴν διάθεση ὁμολόγων στὶς ἑλληνικὲς τράπεζες∙ Φραγκφούρτη καὶ Βρυξέλλες δείχνουν τὸ ἀμέριστο ἐνδιαφέρον τους τουλάχιστον τοῦ νὰ μὴν ἐπιδεινωθεῖ ἡ ὕφεση στὴν χώρα. Ἡ Ἐπιτροπὴ μελετάει τρόπους ἀπ’ εὐθείας χρηματοδήσεως τῶν ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων, κατὰ τὸ πρόγραμμα Γιοῦνκερ, ὅπως δήλωσε ὁ Μαργαρίτης Σχοινᾶς, διότι τὸ κράτος μας δὲν ἔχει ἀκόμη ἀνταποκριθεῖ γιὰ ἔναρξη τῆς ἐφαρμογῆς του καὶ τὴν Ἑλλάδα∙ οἱ ἑλληνικὲς ἐπιχειρήσεις ἔχουν ὑποβάλει τὰ περισσότερα σχέδια γιὰ χρηματοδότηση ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες, ὑπογράμμισε ὁ ὑψηλόβαθμος ἀξιωματοῦχος. Ὅ,τι συνέβη μὲ τοὺς πρόσφυγες συμβαίνει καὶ μὲ τὰ εὐρωπαϊκὰ προγράμματα, σὲ ὅσα τουλάχιστον ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι ἀπαραίτητη ἡ διαμεσολάβηση τοῦ κράτους. Τὸ φιλότιμο τῶν Ἑλλήνων ἀναδεικνύεται.
Ἡ κατάρρευση τῆς κυβερνήσεως ἐνισχύει τὶς ἔντονες ἀνησυχίες τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους∙ ἔχουν ἀντιληφθεῖ ὅλοι σχεδὸν ὅτι ἡ κυβέρνηση μόνο στὴν καταστροφὴ δύναται ὁδηγῆσαι τὴν χώρα. Ἀπὸ ὅσους εἶχαν ψηφίσει τὸ Ναπολεοντίσκο, αὐτὸ τὸ ἕνα ἕκτο τῶν πολιτῶν, μὲ τὸ ἕνα δεύτερο σὲ ἀποχή, πολλοὶ ἔχουν ἀλλάξει γνώμη∙ οἱ τάσεις ἀποτυπώνονται χαρακτηριστικὰ στὶς δημοσκοπήσεις, τὴν ἀπότομη κατηφόρα ἔχει πάρει καὶ τὸ γνωρίζει ἄριστα, ὅτι δὲν ἀλλάζει ἡ πορεία. Ἄλλωστε τὴν εἰκόνα αὐτὴ τὴν ἐνισχύει καὶ ἡ αἴσθηση γενικῆς διαλύσεως τῆς κυβερνήσεως∙ δίδει τὴν ἐντύπωση ὅτι οἱ ὑπουργοὶ παίζουν τὸ «ἀπόψε αὐτοσχεδιάζουμε», μὲ μοναδική τους διέξοδο, τὴν καλλιέργεια τῆς πολώσεως∙ ὁ Ναπολεοντίσκος δίδει τὸν τόνο, ἀλλὰ ἡ πλήρης θολούρα εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα. Μεθόδευσε δύο συζητήσεις στὴν Βουλή, γιὰ τὴν διαφθορὰ καὶ βγῆκε ἐξουθενωμένος ἀπέναντι στὸν Κυριάκο Μητσοτάκη καὶ τοὺς ἄλλους ἀρχηγούς∙ φαίνεται ὅτι προσπαθεῖ νὰ κερδίσει χρόνο, μεταθέτοντας στὸ μέλλον ὅλα τὰ προβλήματα, ἀλλὰ ὁ χρόνος τελειώνει. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν καταστήσει σαφέστατετη τὴν πολιτική τους, δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτρέψουν τὴν χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν μετατροπὴ τῆς χώρας σὲ ξέφραγο ἀμπέλι γιὰ τοὺς τρομοκράτες∙ ἔχουν τὴν δύναμη καὶ τὴν ἄνεση νὰ τὰ ἐπιβάλουν ἀμφότερα. Ἐλάχιστα μετράει σὲ αὐτὰ ὁ Ναπολεοντίσκος, ἀλλὰ δὲν τὸ ἔχει καταλάβει μᾶλλον.