Οἱ ἐλλείψεις, φαρμάκων καὶ νοσηλευτικοῦ ὑλικοῦ, στὰ νοσοκομεῖα ἔχουν προσλάβει ἐκρηκτικὲς διαστάσεις∙ οἱ συγγενεῖς τῶν ἀσθενῶν ὑποχρεοῦνται νὰ φέρουν ἀπ’ ἔξω, φάρμακα, σιντόνια, γάζες, ἀντισηπτικά, ἀλλὰ καὶ φαγητό. Ὅσοι δὲν ἔχουν συγγενεῖς ἢ δὲν ἔχουν χρήματα ὑφίστανται τὴν μοῖρα τους, πηγαίνουν στὸν θεὸ μιὰ ὥρα ἀρχήτερα∙ ἡ κυβέρνηση δὲν ἀσχολεῖται μὲ αὐτά, ἐνῶ ὁ ἀναπληρωτὴς ὑπουργὸς ἐπιδίδεται ἐκτὸς ἀπ’ τὶς ὕβρεις κατὰ τοῦ τύπου καὶ μὲ τὴν ἀλλοίωση ὅλων τῶν διορισμῶν, ἀλλάζοντας τὶς εἰσηγήσεις τῶν ἁρμοδίων Ἐπιτροπῶν, τὸ μονοκομματικὸ κράτος ἐφαρμόζει. Ἀπὸ πέρυσι εἶχε ἀπομυζήσει ὁ Ναπολεοντίσκος ὅλα τὰ ἀποθεματικὰ νοσοκομείων καὶ δημοσίων ὀργανισμῶν καὶ δὲν τὰ ἐπέστρεψε ποτέ∙ ἔκανε τὴν ἄνευ ὅρων παράδοση στὸ τρίτο μνημόνιο.