Ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν οἰκονομία δὲν ἔρχεται στὴν Ἑλλάδα, μὲ τὴν παροῦσα κυβέρνηση, ἀφήνουν νὰ ἐννοηθεῖ ἔγκυροι Εὐρωπαῖοι ἀναλυτές, διότι χρειάζεται ἄλλη ψυχολογία στὴν ἀγορά∙ ὅταν παραμένουν πρωθυπουργὸς καὶ ὑπουργοὶ ποὺ καθυστεροῦν καὶ ὑπονομεύουν συστηματικὰ τὶς ξένες ἐπενδύσεις καὶ ὅλοι τους ἐπιδίδονται στὴν ἄκρατη κομματικοποίηση, δὲν ἐπιτυγχάνεται προσέγγιση τῶν ἐπενδυτῶν. Ἄλλωστε παραχωρήσεις γιὰ τὸ χρέος δὲν ἔγιναν, παρὰ ἀντιθέτως πρόσθετες ὑποχρεώσεις τῆς χώρας γιὰ τὸ 2018, ἐνῶ ἔχει παραιτηθεῖ ἡ κυβέρνηση ἀπ’ τὶς ἐπιτυχίες τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 2012∙ ὁ Βόλφανγκ Σώυμπλε, ὅταν δηλώνει ὅτι δὲν χρειάζεται κούρεμα τοῦ χρέους, ἐννοεῖ ὅτι διαθέτουμε τὴν ἀπόφαση τοῦ Γιούργκρουπ τοῦ 2012, γιὰ μείωση τῶν ἐπιτοκίων τῶν ὁμολόγων μας στὸ διπλάσιο τοῦ βασικοῦ ἐπιτικίου τῆς ΕΚΤ, ἤδη στὸ 0,025%, ὁπότε ἂς γίνει 0,5% καὶ μάλιστα σταθερό. Ἡ ἐγκατάλειψη τῆς θέσεως αὐτῆς ἀπ’ τὸν Ναπολεοντίσκο ἰσοδυναμεῖ μὲ ἐθνικὴ προδοσία καὶ ἀκολουθεῖ λογοδοσία.