Ἡ Ἀττικὴ δὲν κάλυπτε πάντα τὶς ἀνάγκες τῶν κατοίκων της καὶ χρειαζόταν συνήθως τὴν εἰσαγωγὴ πολλῶν ἀγαθῶν ἀπὸ ἔξω, εἴτε ἀπ’ τὶς ἄλλες ἑλληνικὲς πόλεις εἴτε ἀπὸ ξένες∙ παρὰ τὶς ἐλλείψεις αὐτὲς δὲν ὑστέρησε ποτὲ στὴν ἀντιμετώπιση τῶν κινδύνων τῆς ἴδιας καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου. «Ἔτι δὲ τὴν χώραν οὐκ αὐτάρκη κεκτημένων ἑκάστων»∙ ἐπὶ πλέον δὲ ἡ χώρα δὲν διέθετε αὐτάρκη μέσα γιὰ τὸν πληθυσμό της. «Ἀλλὰ τὰ μὲν ἐλλείπουσαν τὰ δὲ πλείω τῶν ἱκανῶν φέρουσαν»∙ ἀλλὰ ἄλλα μέν ἔλειπαν καὶ τὰ περισσότερα τῶν ἀγαθῶν τὰ εἰσήγαγε. «Καὶ πολλῆς ἀπορίας οὔσης τὰ μὲν ὅπου χρὴ διαθέσθαι τὰ δ’ ὁπόθεν εἰσαγαγέσθαι»∙ καὶ ἐπειδὴ ὑπῆρχε μεγάλη ἔλειψη τὰ μὲν διέθετε ὅπου ἦταν ἀνάγκη τὰ δὲ ἀπὸ ὅπου τὰ εἰσήγαγε. «Καὶ ταύταις ταῖς συμφοραῖς ὑπήμυνεν»∙ καὶ παρὰ τὶς δυσκολίες αὐτὲς ὑπεραμύνθηκε τῶν δυσκολιῶν. Τὸ πολιτικὸ ἦθος τῶν Ἀθηναίων μετροῦσε πάντοτε.