Ἡ Ἄγκυρα κλιμακώνει τὶς προκλήσεις της πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ὡς μέσον ἀντιδράσεως καὶ κατὰ τῆς Εὐρώπης, λόγῳ τῆς ἀρνήσεως παροχῆς τῆς βίζας στοὺς ὑπηκόους της∙ οἱ παραβιάσεις στὸ Αἰγαῖο αὐξάνονται καθημερινά, ἐνῶ ὀργανώνεται καὶ συνέδριο στὴν Σινώπη, γιὰ τὴν τουρκικὴ συνείδηση τῶν κατοίκων τῆς Θράκης. Ἡ κυβέρνηση συνεχίζει τὴν χαλαρὴ στάση της, ἂν ὄχι καὶ χειρότερη, ἀπέναντι στὴν Ἄγκυρα, μὲ τὸν Ναπολεοντίσκο νὰ τὰ ἔχει δώσει ὅλα στὴν Σμύρνη, ἐνῶ δὲν ἀποκλείεται νέο κύμα προσφύγων στὰ νησιά∙ τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση παρουσιάζεται ἀνεκτικὴ πρὸς τὴν Τουρκία, ὅταν ἡ Εὐρώπη τηρεῖ σκληρὴ στάση ἀπέναντί της καὶ κυρίως ἀπέναντι στὴν ἡγεμονικὴ πολιτικὴ τοῦ Ταχὶπ Ἐρντογὰν στὴν περιοχή. Τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων στοὺς μετανάστες δὲν ἔγινε τυχαῖα, οὔτε ἡ ἄρνηση ἐλέγχου τους γιὰ τρομοκράτες μεταξύ τους∙ εἶναι κοινὴ πεποίθηση στὶς Βρυξέλλες ὅτι κάτι ἄλλο μεθόδευαν στὴν Ἑλλάδα.