Τὸ τραγοῦδι τῆς Οὐκρανίας μὲ τὴν Σουζάννα Τζαμαλαντίνοβα, 1944, ἀφιερωμένο στὸ Τάταρο παποῦ της γιὰ τὸν ἐκτοπισμό του ἀπ’ τὴν Κριμαία στὴν Κεντρικὴ Ἀσία ἀπ’ τὸν Στάλιν, κέρδισε στὴν Γιουροβίζιον∙ ἡ δυτικὴ διαπλοκὴ χαρακτήρισε κόλαφο γιὰ τὴν Ρωσία τὴν νίκη, διότι τὸ τραγοῦδι της ἦρθε τρίτο καὶ πρόβαλε κατὰ κόρον τοὺς σταλινικοὺς διωγμούς. Ἡ Μόσχα χαρακτήρισε τὴν ἀπόφαση ὡς ἀποκορύφωση τῆς ἀντιρωσικῆς ἐκστρατείας καὶ συστηματικὴ διαστρέβλωση τῶν γεγονότων∙ ὁ ἀκροδεξιὸς τομέας, μὲ θέσεις ναζιστικές, τῆς Οὐκρανίας πανηγύρισε ἐπίσης καὶ τὴν θεώρησε ὡς ἀπάντηση στὴν προσάρτηση τῆς Κριμαίας ἀπ’ τὴν Ρωσία. Ἡ ἱστορία γράφει ὅτι οἱ Τάταροι καὶ ὁ παπποῦς τῆς τραγουδίστριας εἶχαν συνεργασθεῖ μὲ τὶς ναζιστικὲς δυνάμεις καὶ εἶχαν προβεῖ σὲ μαζικὲς ἐκτελέσεις Ρώσων καὶ φυσικὰ Ἐβραίων.