Κίνα, τέλος κομμουνισμοῦ

Ἡ ἐπέτειος τῆς πεντηκονταετίας τῆς πολιτιστικῆς ἐπαναστάσεως πέρασε ἐντελῶς ἀθόρυβα στὴν Κίνα, οὔτε μία ἀναφορὰ στὸν μεγάλο τιμονιέρη καὶ στὸ κομμουνιστικὸ καθεστώς∙ ὁ Μάο Τσετοὺνγκ ἀπέμεινε ἔτσι, μόνο μὲ τὴν φωτογραφία του στὸ νόμισμα τοῦ ἑνὸς γουὰν καὶ τὸ ἄγαλμά του στὴν Πλατεῖα τῆς Οὐρανίου Γαλήνης. Ὁ Ξὶ Τσιπὶνγκ ἐφαρμόζει συστηματικὰ πλέον τὴν ἀποκομμουνιστικοποίηση τῆς μεγάλης χώρας, πιὸ εὔκολα διότι εἶναι καὶ γιὸς μεγάλου ἀγωνιστῆ τῆς ἐπαναστάσεως∙ ἡ πολιτιστικὴ ἐπανάσταση εἶχε γκρεμίσει κάθε τι τὸ παραδοσιακὸ στὴν Κίνα καὶ εἶχε ἀποτέλεσμα δεκάδες ἑκατομμύρια νεκροὺς ἀπ’ τὴν πεῖνα καὶ τὶς συγκρούσεις∙ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῶν πόλεων εἶχαν ὑποχρεωθεῖ, ἀνεξαρτήτως τῆς θέσεώς των, νὰ δουλεύουν καὶ στὰ χωράφια. Ἡ παραγωγικὴ ὑποδομὴ εἶχε διαλυθεῖ ἐντελῶς, μὲ ἀπότομη κατάρρευση τῆς οἰκονομίας.