Οἱ Ἕλληνες μὲ τὶς ἐθνικές τους ἑορτὲς καὶ πανελληνίους ἀγῶνες τιμοῦσαν τοὺς θεούς τους, ἀλλὰ καὶ διατηροῦσαν ζωντανοὺς τοὺς συνεκτικούς τους ἱστούς, παρὰ τὶς μεταξύ τους διαφωνίες καὶ συγκρούσεις∙ οἱ δραματικοὶ ἀγῶνες καὶ πανηγύρεις μὲ τοὺς μουσικοὺς καὶ χορευτικοὺς συμπλήρωναν καὶ ἐνδυνάμωναν τὴν συνοχή τους. «Τοσούτων τοίνυν ἀγαθῶν διὰ τὰς συνόδους ἡμῖν γιγνομένων οὐδ’ ἐν τούτοις ἡ πόλις ἡμῶν ὑπελείφθη»∙ τόσα λοιπὸν ἀγαθὰ ἀποκομίζαμε κατὰ τὶς συνοδους μας ὅλοι οἱ Ἕλληνες, οὔτε ἐν τούτοις ἡ πόλις μας ὑστέρησε σὲ τίποτε. «Καὶ γὰρ θεάματα πλεῖστα καὶ κάλλιστα κέκτηται»∙ διότι καὶ πλεῖστα καὶ ἄριστα θεμάτα παρουσιάζει. «Τὰ μὲν ταῖς δαπάναις ὑπερβάλλοντα, τὰ δὲ κατὰ τὰς τέχνας εὐδοκιμοῦντα, τὰ δ’ ἀμφορέτοις τούτοις διαφέροντα»∙ ἄλλα μὲν μὲ ὑπερβολικὲς δαπάνες, ἀλλὰ δὲ στὶς τέχνες εὐδοκιμοῦντα , καὶ ἄλλα σὲ ἀμφότερα αὐτὰ διαφέροντα. Οὔτε κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου ἀνέκοψαν τοὺς δραματικοὺς ἀγῶνες.