Σὲ κατάσταση ἐξεγέρσεως βρίσκονται οἱ Συριζαῖοι, τρωκτικὰ τοῦ δημοσίου χρήματος τῆς πασοκικῆς περιόδου, μὲ τὴν παράδοση ἄνευ ὅρων τοῦ Ναπολεοντίσκου∙ βλέπουν ὅτι τοὺς ξεπουλάει, χωρὶς κανένα ἀντίκρυσμα, ἀπέναντι στὶς πιέσεις τῶν Εὐρωπαίων καὶ συσκέπτονται γιὰ τοὺς τρόπους ἀντιδράσεως. Ὁπωσδήποτε δὲν φημίζονται γιὰ τὴν εὑρηματικότητά τους, τὸ ἀντίθετο μάλιστα, «διότι οἱ ἀριστεροὶ ἀδυνατοῦντες νὰ σκέπτονται, ἐπιδίδονται εἰς τὸ νὰ συσκέπτονται», ὅπως ἔλεγε ὁ Γεώργιος Καρτάλης∙ ἔχουν ὅμως διαίσθηση, μυρουδιά, ὅπως ὅλα τὰ τρωκτικά, καὶ βλέπουν ὅτι τοὺς θυσιάζει ὁ πρωθυπουργός, ὄχι μόνο οἰκονομικά, ἀφοῦ τοὺς στερεῖ ἀπὸ κάθε πόρο –διότι οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔχουν μάθει ἄλλη δουλειά, παρὰ νὰ κλέβουν τὸ δημόσιο-, ἀλλὰ καὶ ποινικά, μὲ τὰ τρομοκρατικά…