Ἡ Ἀθηνᾶ Ὠνάση δείχνει ὅτι εἶναι δέσμια τῆς τραγικότητος τῆς οἰκογενείας της∙ ἐγγονὴ τοῦ μεγαλοεφοπλιστοῦ καὶ διεθνοῦς παράγοντος Ἀριστοτέλη Ὠνάση καὶ τῆς Ἀθηνᾶ Λιβανοῦ, κόρης τοῦ μεγαλύτερου Ἕλληνος ἐφολιστοῦ τὴν πρώτη μεταπολεμικὴ ἐποχή∙ ὁ τραγικὸς θάνατος τοῦ θείου της Ἀλέξανδρου Ὠνάση καὶ ἡ ἄχαρη ζωὴ τῆς μητέρας της Χρηστίνας παρεμβαίνουν, ἐνῶ οἱ σχέσεις της μὲ τὸν Γάλλο πατέρα της μᾶλλον δὲν εἶναι οἱ καλύτερες. Ὁδηγεῖται σὲ διαζύγιο μὲ τὸν Βραζιλιάνο σύζυγό της, μετὰ ἀπὸ ἕνδεκα χρόνια ἐγγάμου βίου, ἀλλὰ μὲ τὰ ἴχνη τῆς ἀγωνίας στὸ βλέμμα της ἀκόμη, ὅπως ἀποτυπώνεται στὶς φωτογραφίες∙ ἡ χαρὰ καὶ ἡ ζωντάνια λείπουν ἐμφανῶς ἀπ’ τὴν νεαρὴ γυναῖκα, ἡ αἴσθηση τῆς μοναξιᾶς ἀποπνέεται καὶ σκεπάζει τὸ πρόσωπό της. Λίγη ζεστασιὰ ἀναζητάει…