Σὲ ἀναμέτρηση τῶν κομμουνιστικῶν καὶ τῶν σοσιαλιστικῶν συνδικάτων ἐξελλίσσεται τὸ ἀπεργιακὸ κύμα στὴν Γαλλία∙ ἡ κομμουνιστικὴ CGT ἐλέγχει παραδοδιακὰ τὴν πλειοψηφία τῶν ἐργαζομένων σὲ βιομηχανία, διυλιστήρια καὶ μέσα μεταφορᾶς καὶ ἡ σοσιαλιστικὴ CFDT κυρίως στὶς ὑπηρεσίες. Ἡ παράταση τῶν ἀπεργιῶν ὁδηγεῖ στὴν παρέλκυση τῶν συζητήσεων στὴν Βουλὴ γιὰ τὶς μεταρρυθμίσεις στὶς ἐργασιακὲς σχέσεις, καθὼς πολλοὶ βουλευτὲς τῆς πλειοψηφίας ἀρνοῦνται νὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο∙ ὁ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ ἀντιμετωπίζει τὴν χειρότερη κρίση τῆς θητείας του. Ἔχει ἀκολουθήσει τὰ τέσσερα χρόνια τακτικὴ ὑποχωρήσεως καὶ ὁδηγήθηκε σὲ κατάρρευση τῆς δημοτικότητός του∙ ἐὰν συνεχίσει καὶ τώρα χάνει κάθε δυνατότητα πλέον πολιτικῆς ἀνακάμψεως. Οἱ Γάλλοι βλέπουν τὴν οἰκονομικὴ στασιμότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν ἔκπτωση τῆς πολιτικῆς τους ἐπιρροῆς στὴν Εὐρώπη καὶ αἰσθάνονται ὅτι ἔχουν περιθωριοποιηθεῖ.