Ἡ ἔνταση στὶς σινοαμερικανικὲς σχέσεις κλιμακώνεται ἐπικίνδυνα σὲ ὅλα σχεδὸν τὰ μέτωπα∙ στὴν Νότια Σινικὴ θάλασσα τὸ Πεκῖνο ἐπεκτείνει τὶς ἀεροναυτικὲς ἐγκαταστάσεις του καὶ προγραμματίζει τὴν ἀποστολὴ πυρηνικοῦ ὑποβρυχίου, ἐνῶ ὁ ἐμπορικὸς πόλεμος καλὰ κρατεῖ. Ἡ Οὐάσιγκτον γνωρίζει ἄριστα ὅτι ἡ κυριαρχία τῆς Κίνας στὴν περιοχὴ τῆς ἀποστερεῖ τὸ πλεονέκτημα τῆς προστάτιδος δυνάμεως στὶς γύρω χῶρες, Φλιππίνες, Μπρουνέι, Μαλαισία, Ἰνδονησία, Βιετνὰμ καὶ προκαλεῖ σημαντικὴ μείωση τοῦ γοήτρου της∙ ἀλλὰ οἱ Κινέζοι δὲν ἐνδίδουν μὲ τίποτε, ἐνῶ ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Μπάρακ Ὀμπάμα στὸ Βιετνὰμ ἔχει ἑρμηνευθεῖ ὡς στρεφόμενη ἐναντίον της καὶ ἐναντίον τῆς Ρωσίας, ἐὰν ἐπαληθευθοῦν οἱ πληροφορίες ὅτι θὰ ἀγοράσει ἀμερικανικὰ μαχητικὰ ἀεροσκάφη. Στὸ ἐμπόριο, οἱ κατηγορίες γιὰ ἐπιδότηση τῆς κινεζικῆς χαλυβουργίας συμπληρώνει τὴν αὔξηση τῶν ἀμερικανικῶν δασμῶν σὲ λαμαρίνες καὶ σωλῆνες ἕως 500%∙ ἡ Κίνα ἀπειλεῖ ὅτι θὰ καταφύγει στὸν ΠΟΕ, ἀλλὰ οἱ ἀποφάσεις του ἀργοῦν.